22.02.2016. Соат бо вақти Душанбе 14:33 дақиқа.

Донишманди Тоҷик, собиқадори маориф, Ҳабибулло Искандаров, мухлиси ашаддии газетаи мардумии СССР, сокини пойтахт дар меҳмонии СССР гуфт, ки ман хело хушҳолам, дар замони нав, яъне дар асри 21 нобиғаҳои ҷавон-рӯшанфикрони нав кам нестанд, мисли раҳматӣ Акбари Саттор, Сайёфи Мизроб, Раҷаби Мирзо, Нуралӣ Давлат, Сафват Бурҳонов, Хуршеди Атовулло. Бояд ба қалами Сайёф қоил шуд, зеро ӯ ҳам чизҳои кӯҳнашудаю аз хотиррафтаи моро тагурӯ карда аз нав ба ёд меорад ва ҳам мавзуъҳоеро мебардорад, ки дар фикри касе нест, яъне ҷадиданд. Вале афсӯси ман аз он аст, ки имрӯз мардуми мо кам ба театр мераванд ва намедонанд, театр чист. Ҳол он ки театр ин худ мактаб асту бинандаро таълиму тарбия медиҳад. Ҳамин проблемаро бояд ҳарчӣ ҷиддӣ бардоштан даркор. Ин бадбахтӣ аст, ки мардум ҳам аз театр ва ҳам аз китоб рӯ метобанд. Актёрҳои пурқуввату шинохта ва донишманд зиёд дорем, аммо театр мухлисонашро аз даст додааст…