Дар Сарқонуни ҶТ омадааст, ки хизмат дар Артиш вазифаи ҳар 1 шаҳрванди Тоҷикистон аст. Яъне, новобаста ба он, ки писари хизматчии одӣ аст, ё фарзанди вазир. Ман Конститутсияҳои шӯравӣ (1918, 1922, 1924, 1936, 1975) ва имрӯзаро ҳам борҳо хондаам ва ягон ҷо надидам, ки навишта шуда бошад: Хизмат дар Артиш фақат барои фарзандони мардуми оддист. Лек зиёда аз 20 сол боз мутаассифона фарзандони мансабдорон-раисону вазирон бо сабабҳои ба худ хос ба хизмат сафарбар карда намешаванд. Болои ин солҳои охир маҳз фарзандони камбағалонро бо усули облава-маҷбурӣ ба хизмат бурда истодаанд, ки баъзан вақт ин амали онҳо оқибатҳои нохушеро ба бор оварда истодааст. Аз ин лиҳоз, ман аз Ҳукумати кишвар, аз Вазорати мудофиа эҳтиромона хоҳиш дорам, ки лоиҳаи хизмати алтернативиро дар Артиш пешниҳод кунанд…
Ҷаббор Раҷабов,
хабарнигори мардумӣ, ш.Кӯлоб
