Салом, СССР! Аз матбуоти даврӣ бароям маълум гашт, ки аз с.1981 то имрӯз дар Тоҷикистон беш аз 700 тан дар соҳаҳои гуногун доктори илм шудаанд, ки аз онҳо 50 нафар дар соҳаи иқтисод, зиёда аз 40 кас дар соҳаи таърих, зиёда аз 60 нафар дар соҳаи химияю техника, 66 нафар дар соҳаи тиб, зиёда аз 16 нафар дар соҳаи ҳуқуқанд. Аз афзудани шумораи олимон хурсандам, ки илми мамлакат рӯ ба пешрафт дорад, лек ташвиши ман дигар чист: Мавзӯҳои рисолавӣ натиҷаҳои дилхоҳ надода истодаанд. Ба докторони илм, ки ба кишвар фоидаашон расидаву расида истодааст, заррае даъво надорам, ҳалолашон бод! Аммо олимони соҳаи хоҷагии қишлоқ бояд ба ин аҳамият диҳанд, ки чаро соли гузашта истеҳсоли пахта то ба 300.000 поён фаромад? Ҳосилнокии зироати ғалладона дар заминҳои лалмӣ 25-30 сентнер ва дар заминҳои обӣ 35-40 сентнерро ташкил медиҳад. Олимон бояд чорабиниҳое ба амал бароранд, ки ҳосилнокии ҳар га пахта ба 60-80 сентнер, зироати ғалладона то ба 80-100 сентнер, маҳсулнокии чорво то 6000-8000 сентнер аз ҳар сар модагов баланд бардошта шавад. Ба андешаи ман айб аст ба онҳое, ки оид ба «Роли ришта дар дуруст кашидани ҷӯякҳои пахтазор» рисола ҳимоя кунанд, ё кардаанд…

Комрони Далер,
ш.Бохтар