Пантуркизм дар ҷомаи маҳини насиҳату панду танз ва хандахаришсозии миллати Тоҷик эҳё мегардад, ки 2 карат хатарноктар аз пантуркизми ҷадидони Бухоро дар солҳои 1920 аст. Инро бояд касе мегуфт, ки ман гуфтамаш. Мо Метавонем!
Намехостам дар ин бора нависам, вале Худо шоҳид, ки душманони миллат гузарониданд. Сахт менависам! Зеро душманони дохилӣ, мисле, ки гург дар ҷомаи гӯсфанд, сӯи миллати Тоҷик даҳон гиз кардан доранд ва мутаассуф, ин табассуми дӯстона нест:
Хушнуд машав, душман агар кард муҳаббат,
Хандидани ҷаллод зи ширинсуханӣ нест!
Вазъият хеле бад шудан дорад. Зеро душманон бо нидоҳои урра-патриотизм ва ура-дӯстӣ, мехоҳанд даҳони тамомии интеллигенсияеро, ки роҷеъ ба ифтихороти миллӣ менависанду мегӯянд, бубанданд. На-ме-та-во-нед! Ва иддаъоҳои дурӯғини шумо роҷеъ ба дӯстии халқҳо ва мини-саҳифаҳои «Дружба» ва «Братство»-ятон моломоли кизбанд. Мо ба миллате кор надорем, вале Миллати хешро иззат мегузорем ва табиатану зотан аз ҳама миллатҳои қораи Осиё ва ҳатто олам боло мегузорем. Ин кредои ман ва шиори дилхоҳ Тоҷики сарбаланд буд, ҳаст ва мемонад! Борҳо гуфтаву боз менависам, Тоҷик баробар бар дилхоҳ миллати пешрафтае чун англису франсузу испаниву арабу турк асту аз қавму қабоили сунъии навтаъсиси степнишин болотарак меистад. Зеро фарҳанги илму адён, навиштору гуфтору пиндорро мо-Тоҷикон ба ин мардум ҳадя кардаем. Мисоли оддӣ мехоҳед? Бузургони моро қавму қабоили дигар аз худ мекунанд, зеро они худро надоранд! Мо дорем ва ину он бузургворамонро бар ишон тақдим мекунем: Низомиро бар озариҳо, Форобиро бар қазоқҳо... шаҳру қасабаҳоро бар ину они дигар. Зеро медонем, ки Модари Тоҷик боз бузургвороне аз унҳо бузургтар таваллуд мекунад:
-Боз зояд Модари Тоҷик фарзанди дигар!!!
Сари мақсад меоям: нафаре бо исми гӯшхароши Утқир, дар Фейсбук солҳову моҳҳост, ки ба ҳар дастоварду пешрафти Давлати мо бо танз менигараду ободиву озодиҳои Давлати Тоҷиконро мавриди хандахариш қарор медиҳад. Ин нафарак 1 усули зиндагонӣ дорад:
Неши ақраб на аз рӯи кин аст,
Муқтазои табиаташ ин аст…
Утқирбек, ки худро зодаи Тоҷикистони азиз мехонад, вориди баҳсҳои интернетӣ шудаву ҳамеша бар дилхоҳ ақидаи миллӣ эрод мегирад. Ҳар боре исми гӯшнавози Тоҷикро шунавад, чун мор бар худ мепечад. О, буродар, аз кадом қавму қабилае, ки бошӣ, ҳалолат бод. Шахсан ба ман ва мо лозим нестӣ. Бирав, ҷое дилат мекашад. Зеро гуфтаанд, ки «Атои ӯро ба лиқои ӯ бахшидам», яъне ранг бину ҳол пурс. Ва аммо ин нафар, вақте журналистони миллатпарварда ва патриотро Фашисту Расист мехонаду бар пешравиҳои Давлати Тоҷикон бо танз назар медӯзад, косаи сар лабрез мегардад. Рӯиҳамрафта, ин Утқирбой танҳо Давлати моро танз мезанад. Кишвареро, ки худро намояндаи он миллат мехонад, аслан даст намехалонад. Зеро медонад, ки дар он кишвар аз чунинҳо шашлик тайёр мекунанд, сих мезананду мепазанд то сурх шудан! Ва аммо чун мо-Тоҷикон миёни ҳам қилу мақол кардаву ба оташи ғазабу тоҷикситезии утқирҳо равған мепошем ва миллату давлатро сарфи маҳалпарастиамон кардаем, ин афрод худро дар табақи хеш мебинанд (на своей тарельке). Аз ҳама аҷибаш ин аст, ки ҳоло ба Тоҷикистон онҳое санг меандозанд, ки дар ин кишвар таваллуд шудаву намояндаи дигар ақвоманд. Утқиру Темуру Болтаву Гайкаҳо…, ки садқаи ному нони Тоҷик шаванд!
Воқеан ҳам дар ин доду ситад маро 1 нукта аҷаб уфтода: Куҷоанд бузургони ин миллат, ки дар олами виртуолӣ ва чопиву электронӣ аз Миллату Давлати хеш дифоъ кунанд? Чаро Раёсати Иттифоқи Нависандагон канор рафтааст? Шахсан ман, бидуни Ато Мирхоҷаи азиз, дигар ягон узви ин иттиҳодро на дидаву на мебинам, ки бо имзои хеш аз манофеи Давлат пуштигирӣ кунад. Чаро Низом Қосим Турсунзодаву Қаноату Аскар Ҳаким намешавад? Аз чӣ андеша дорад? Айнӣ, Лоҳутӣ, Миршаккар, Турсунзода, Боқӣ, Муъмин, Лоиқ, Меҳмон… магар муҳофизи идеологияи вақт дар РСС Тоҷикистон дар арсаи муборизаҳои ҷанги сард набуданд? Аскар Ҳаким дар давроне, ки ҷаноби Калашников ҳокими мутлақи Тоҷикистон буду туфангу таппонча вазиронаш, ҷасурона баромадҳо кардаву даъват ба Сулҳ менамуд! Пас, чаро раёсати ИНТ имрӯз хомӯш аст??? Ҷои хомӯшӣ нест ва ҳам ҷой-ҷои хомӯшон нест. ИНТ бояд дар майдони набарди идеологӣ дар хатти аввали ҷанг бошад:
Вақти он аст, эй сухан, ғуррандатар гардӣ зи барқ,
Вақти он аст, эй қалам, буррандатар гардӣ зи теғ!
То ба душман ҳамла орам, решааш буррӣ зи бех,
То расӣ, Манҳус-Утқирро кунӣ бе шоху барг!
Вале чун Сухану Қалам ба дасти хомӯшон аст, табиист, ки Утқирҳо гургро дуру майдонро холӣ дида, сари андешаи равшанфикронро хоҳанд буррид. Ва баҳона ҳам ёфтаанд, «дӯстии халқҳо»… «Утқировшина», «Пономарёвшина»-инҳо ҷараёни навеанд, ки дар баробари панэронизму пантуркизму панславянизму панваҳҳобизму панарабизм рӯз ба рӯз нерӯ мегирад ва ғизо-сӯзишворияш хомӯшии тарсолудаи мо-Тоҷикон гаштааст: Пономарёви рус аз «Комсомольская правда» миллати моро ба хар баробар мекунаду Утқир дастовардҳои моро танз мезанад, вале мо посух, ки гардондем-фашисту расистем. Оё, Давлати Тоҷикон, шаҳри бедарвоза аст???
Мо душмани ягон халқ нестем, утқирбойҳо, инро бояд донед, вале Миллати хешро аз тамомии қавму қабоили дигари олам болотар медонему мехонему менависем. Мо Метавонем!
