Ман бо андешаи бархе розӣ нестам, ки “облава бояд набошад” мегӯед. Ин фикратон хом. “Облава” бо муҳосираву иҳота дастгир кардани гуреза аст. Дар куҷо дидед, ки қапидан мумкин нест? Магар бе иҳотаву дастгир кардан ҳаёт пеш меравад? Гурезаро бояд қапид, касе ё гурӯҳе, ки гуреза ё ҷавони роҳгузарро медорад, албатта, подош мегирад, яъне аз 2 тараф муборизаи шадид меравад: яке мехоҳад, ки қапад, дигаре мекӯшад, ки нақапонад. Барои қапидани шахс ё чизи даркорӣ, пешакӣ, ҳам аз ҷиҳати ҷисмонӣ ва ҳам аз тарафи маънавӣ омодагӣ бояд гирифт. Ба даст афтодан муҷозот асту бо чусту чолокиву зӯрӣ ё найранг ба даст афтондан мукофот. Асарҳои ба ҷанг бахшидашударо хонда бошед, ба вожаи “разведка”-тадқиқ, иктишоф дучор омадаед ва он бе “облава” намешавад. Чанд тан пинҳонӣ ҷони худро дар хатар гузошта, ба ҷабҳаи душман мегузаштанду аз он ҷо нафареро қапида меоварданд, то ки оид ба мавқеву мақсаду шумораи яроқу аслиҳаашон маълумот диҳад. Дидед, “облава” аз даврони қадим ҳаст. Айб аст, агар мо ин таомули бисёр мақбули гузаштагонро пеши по занем. Моро ояндагон ҳаргиз намебахшанд. Ободии рӯзгори бархе маҳз бо шарофати “облава” аст. Охир, баъзе ашхоси “облава”-шаванда дасти “облава”-кунандаро пешакӣ сафед мекунанд ва шахси гурӯҳи дуюм аз сидқи дил мехоҳад, ки ҳамеша “облава” бошад. Алғараз, “облава” аҳамияти калону муҳимро дорост. Ман ҳам мехоҳам, ки доимо ва мунтазам “облава” идома ёбад.

Ҳакималӣ Назаралӣ,

ш.Ҳисор