Узви Ихвон-ал-СССР, Саидносир Эгамбердиев аз деҳаи Навободи ноҳияи Балҷувон дар суҳбати телефонӣ бо СССР гуфт, зиёд мешунавам ва ҳам мебинам, ки сафи ҳоҷиёни чандкаратаи мо дар Тоҷикистон дар ҳоли афзоиш аст. Ҳаҷи Каъба ба фикрам қурби худро аз даст додан дорад, мисле ки бобои ман мегуфт: «Агар қиёмат шавад, кӯдак аз болои хар азон медиҳад!» Ин гап бе ҳикмат нест! Имрӯз ҳаҷ ба туризм табдил ёфтааст. Ҳар 1 ҳоҷӣ ҳазорҳо сомонӣ ба хазинаи Арабистони Саудӣ мерезад ва аз ин ҳисоб шайхҳои араб расо 1 соли дигар, яъне то ҳаҷи оянда кайфу маишат мекунанд. Ба ҳоҷиҳои мӯҳтарам гуфтаниам, ки ҳаҷ 1 бор фарз аст барои мусулмон. Аз он зиёдаш аллакай тиҷорат-туризм аст. Дар ҷумҳурӣ муассисаҳое ҳастанд, ки агар кӯмакаш расонӣ, 10 баробари ҳаҷ савоб мегирӣ. Мисол, кӯдакистонҳо, сағирахонаҳо, хонаи бепарасторон, беморхонаҳои касалиҳои рӯҳӣ…