Аслан баъди ҷудошавӣ алимент занҳоро маст кардааст. 1 дӯстам аз пушти хиёнати ҳамсар ҷудо шуд. 2 тифл дошт. Занаш рӯирост гуфтааст: «Маро, ки сар додӣ, алиментро зиёд талаб мекунаму мехӯраму мегардам». Ба гуфтаи дӯстам, акнун 150 сомонӣ алимент хоҳад супорид, яъне 300 сомонӣ! Маҳз дилпурии зан баъди ҷудо шудан ин алимент аст, ки аксар бонувон дар зиндагӣ ҷиддӣ нестанд ва медонанд, ки агар кӯдакдор бошанд, пул аз ҳаво меояд. Барои ҳамин баъзе занҳои бехудо даст ба хиёнат мезананд.

1 рӯз аз банкомат пул мегирифтам, ки зане омаду корташро ба ман дода гуфт: «Додар, корти маро бин, ки пул дорад?». Вақте шунид, ки корташ холист, бо ғазаб ғурид: «Пирхар, то ҳол алиментро нагузаронидааст, чӣ? Ҳоло рӯзашҳо сиёҳ мекунам!». Албатта ба суд рафта, ҳаққашро бо «зӯрӣ» меситонад. Лек баъд чӣ мешавад? Ба пули алимент ҳам сабр накарда, рӯ ба бероҳагӣ меорад. Аз пушти ӯ атфолаш низ дар роҳи бад тарбият меёбанд. Бояд масъулин маҳз сари ҳамин мушкил, ки иллати аслии бадбахтии мост, бияндешанд. Ҳисоб кунед, ки чӣ қадар фарзандони зани хиёнаткори алиментдӯстдор дар куҷоянду дар чӣ рӯҳия бузург шуда истодаанд ва оянда давлату миллат аз онҳо чӣ мебинад? Аслан бояд ба зане, ки дар зиндагӣ хиёнат намуд, ягон навъи кӯмакпулӣ дода нашавад! Ҷазояшро бояд бубинад! Бо мурури замон сахтии рӯзгорро чашида, ҳам ба қадри шавҳар мерасад, ҳам ба қимати рӯзгору бахту саодат! Албатта ин ибрат ба дигар занҳо хоҳад шуд! Алиментро ба ашхосе бояд зиёд намуд, ки аз парастории падару модар рӯ тофтаанд. Хуб, дигарон чӣ фикр доранд?

Исматулло Собирӣ,

муаллими ҷавон, н.Вахш