Имрӯзҳо ҳазорон-ҳазор ба духтурон муроҷиат мекунанд. Чи дар беморхонаи «Қарияи боло», чӣ дар «Шаҳраки табобатӣ» (Медгородок) мебинем, ки рафтуомади беморон, навбатпоиҳо, роҳхатҳои росту дурӯғ ба ташхис ва таҳлили хун (ин роҳхатҳоро ҳатман ба ҳамаи беморон медиҳанд, чун «амр» аз болост), интизориҳо, сарсониву саргардониҳо, сарфи беҳудаи вақти пурқимат, ки дигар бар намегардад ва монанди инҳо, оқибат беморро бистарӣ карданҳо…

Вале суол чунин аст: Оё бемороне, ки аз буҷаи оилавӣ сарфи ҳангуфтро мадди назар карда, аз ин ташхису таҳлилҳо мегузаранд ва билохира ноилоҷ бистарӣ мегарданд, шифои комил меёбанд? Оё баъди табобати пурра гирифтан аз табибон ва ин табобатҳо  розӣ бошанд? Оё  ин нархгузорӣ ва ташхису таҳлилҳои нолозим ба табибон ягон манфиат мебахшад ё танҳо барои «амр» буданаш мефиристанду халос? Чаро табибон ба хулосаи ин ташхисҳо ҳатто нимнигоҳе намекунанд? Ин ҳама омодакунии беморон ба муолиҷаҳо (ҳатто статсионарӣ) ба кӣ манфиат мебахшад? Чаро  дар даврони Шӯро табибон «фигура» доштанду «стройный» буданд, аммо имрӯзҳо фарбеҳ шудаанд? 

Биёед, ба Ҳукумат ва намояндагони халқ-Маҷлиси намояндагон пешниҳод кунем, то қарор қабул кунанд:

- Дар ҳолати пурра табобат ёфтани бемор пардохт аз бемор ситонида шавад, вале агар тағйирот дида нашавад, пардохт аз ҳисоби табобаткунанда ситонида шавад. Илова бар ин, дар ҳолати фавти бемор-товон, ҷуброни он пурра аз ҳисоби табиб  ситонида шавад! Худ қазоват кунед, чаро табиби оддӣ пеши пояшро дида наметавонад, вале «Ҷип»-савор аст, аммо бемор аксаран аз табибон ва табобат норозӣ ? 

Ҳ. Исмоилзода