(Дар ҳошияи мақолаи Мирзо Алимов)

Салом СССР-и гиромӣ! Аз соли 2010 пайваста СССР-ро дастрас намуда мехонаму бастабандӣ (подшивка) мекунам. Дар шумораи 13.08.2020 мақолаи Мирзо Алимов аз н.Айниро бо номи «Ғуломи пахтачин мемондем» хондам. Ҷаноби Мирзо Алимов, шумо даврони шӯравиро бо он маҳкум кардаед, ки гӯё ба мо ҳеҷ чиз надода бошад. Ношукр нашавед Мирзобой! Масъалаи тақсимоти ҳудуд, забон ва аҳолӣ ҳам бо айби шумо баринҳо: Абдулло Раҳимбоев, Файзулло Хоҷаев ва дигарон сурат гирифтааст, на бо айби мо. Аз навиштаҳоятон бармеояд, ки Шумо ҳам мисли ҳаммаслакатон Аброр Соқиев ягон асари устодон С.Айнӣ, Бобоҷон Ғафуров, Ҷ,Икромӣ, С.Улуғзода, Раҳим Ҷалил ва дигаронро нахондаед. 

Он серию пурӣ  ва қадрдониву одамгарие дар шӯравӣ буд, имрӯз дар ҷаҳон нест. Шумо, ки  мақолаи таҳқиромезу  тӯҳматангези худро бо номи «Ғуломи пахтачин мемондем» нашр кардаед, мақолаи ҷавобии Хайрулло Олимов аз н.Ҳисор бо номи «Баракати шӯравиро мо дидем», ки ба навиштаҳои Аброр Соқиеви ҳаммаслакатон нигаронида шудааст, хонед ва худ қазоват кунед, ки гумроҳкунандаи ҷавонон моем ё шумо. 

Файз Неъматулло, 

ш.Левакант