Принт

Султони журналистикаи Тоҷик даргузашт

Надид ӯ дар ҷаҳон инсони бадро,

Адабро ҷусту пайдо кард абадро.

Бихонам "Қул ҳуваллоҳу аҳад"-ро,

Худо раҳмат кунад Султон Ҳамадро!

(Хайрандеш)

 

Ӯ ягона нафаре буд, ки баъди тақсимоти ҳукумати 30%-а думболаи нафсу курсиву мансаб нарафт, ҳол он ки метавонист дилхоҳ маснадро баргузинад, зеро аз ангуштшумор афроди донишу ҳушманди собиқ ОТО буд. Шикастанафс, софдил, поквиждон, ҳирфаӣ, бебок, хушқалам, профессионал, ИНСОН.... 

Султон Ҳамади 68-сола, журналисти маъруфи тоҷик, ки аз саратони меъда ранҷ мекашид, шоми 6.06.2019 дар манзилаш, дар ш.Душанбе фавтид.

Cултони Ҳамад 3.04.1952 дар н.Тавилдара (ҳоло Сангвор), дар оилаи хизматчӣ таваллуд шудааст. С.1969 мактаби миёнаро дар н.Ҷиликӯл (ҳоло Дӯстӣ) хатм карда, с.1974 риштаи филологияи тоҷики ДДД (УДТ) ба номи В.И.Ленинро хатм кард. С.2002 як силсила очеркҳояш таҳти унвони «Аз Ардашер то шери Панҷшер» дар шакли китоб аз сӯи нашриёти «Ирфон» ба табъ расид. С.2005 китоби дигараш бо номи «Аҳмад Зоҳир-султони қалбҳо» дар нашриёти «Деваштич» аз чоп баромад. Соли 2007 ду китоби дигари ӯ «Дар сӯҳбати соҳибдилон» ва «Пайванди Аҳмад Зоҳир бо Мавлавӣ» аз сӯи нашр.«Деваштич» ва китоби дигараш таҳти унвони «Низоъ, терроризм ва рисолати хабарнигорон» дар типографияи хурди Маркази матбуотии ҷумҳуриявӣ ба табъ расид. Дар с.2012 китоби «Аҳмад Зоҳир ва мусиқии Ғарб» ва нашри 2-уми «Султони қалбҳо» дар нашриёти Бухоро чоп шуданд. Китобҳои «Бурхи Валӣ-дӯсти Худо» (нашр."Истеъдод”) ва «Дар пайраҳаи нур» (нашр."Муаттар”) с.2013 нашр шудаанд.

Анд китоби дигари Султони Ҳамад бо номҳои «Сулҳ ҳадяи Худо буд», «Аҳмад Зоҳир ва сад шоир», «Босмачӣ хоин буд, ё ватанхоҳ?», «7+33=Сулҳу оштӣ» (Шарҳу тафсири 40 мулоқоти роҳбарони ҷонибҳои сулҳкунанда дар раванди гуфтушуниди сулҳи байни тоҷикон), «Афғонистон баъди Толибон», «Қиссаҳо аз рӯзгори ҳиҷрат», «Лаби дарёи Ому» (Аз дафтари назм) омодаи нашранд.

Шодравон дар даврони Шӯравӣ дар КБД (КГБ) кор мекард. Солҳои 1990-92 сардори шуъбаи КГБи ноҳияи Қубодиён буд. Ба Афғонистон гуреза шуд ва роҳбарии бахши амнияти ИНОТ (ОТО)-ро ба ӯҳда дошт. Баъди бозгашт ба Тоҷикистон чанд сол сухангӯи Комиссияи оштии миллӣ, баъдан сардабири нашрияи “Наҷот” буд. 

Баъдан хабарнигори махсуси Радиои Озодӣ дар Афғонистон шуд (2004-2005). Сипас кори расмиро хатм ва чун журналисти мустақил фаолият кард. Сардабири сомонаи “Рӯзгор ва газетаи ҳамномаш буд. Пажӯҳишгар, тадқиқотчӣ, муаррих ва публитсист.

 

Равонаш шоду хонаи ахираташ обод бод. Омин. 

 

Матлабҳои дигар