Тоҳир Абдуҷаббор, яке аз хонандагони газета аз н.Ховалинг занг зада гуфт, ки баҳси имлои мо кай анҷом меёфта бошад? Чандест, ки баҳси наве миёни олимон, шоирон,забоншиносон ва рузноманигорон чун вулқони хуруҷкунанда хоку сангу гулу гияҳро сӯхтаву ба коми худ фӯру бурда истодааст, ин баҳси имлои забон ва шеваи лаҳҷаҳои маҳал аст. Ҳар забоншинос, рӯзноманигоре, ки боадабона чанд муддате назди сабткунандаҳои синамо рост истодаву сухан мегӯяд, андеша намекунад, ки гӯнаҳкори асоси худи ӯст. Мардуми шарифи тоҷик 1 мақол дорад “мушти баъди ҷангро дар сари худ бизан”, аммо ин соҳибони забон ин муштро бар сари мардум мезананд. Ман бовар дорам, ин иқдоми пешгирифтаи Кумитаи забон ва истилоҳот боиси он мегардад, ки ин забони фароху дилнишин ба забони шахшудаи қолаби мисли мурдаи даруни тобут табдил ёфта, дар солҳои наздик рейтинги худро дар байни тамоми забонҳои дунё аз мақоми 21-ум ба зинаи 51-ум хоҳад бурд. Агар ҳол ҳамин асту баҳс ҳамон...