Узви Ихвон-ал-СССР, Сайфулло Ҳакимов, сокини деҳаи Харангони ноҳияи Варзоб ба СССР дар сӯҳбати телефонӣ гуфт, ки имрӯз муаллим ҳам камбағал, ҳам беқадр аст. Сабаби дар мактаб нарасидани муаллим ҳамин аст. Ҳарчанд ҳар сол донишгоҳҳои олии мамлакатро садҳо нафар донишҷӯ хатм менамоянд, аксарияти онҳо ё ба дигар касб мегузаранд, ё мардикорӣ мераванд. Дар замони СССР қадри муаллим хело баланд буд. Муаллимро инженери рӯҳи инсон мегуфтанд. Гапи муаллим барои хонанда қонун буд. Муаллим маоши хуб мегирифт. Барои захира низ маблағ боқӣ мемонд. Бисёр шогирдон шароити муаллимро дида, орзуи муаллим шуданро мекарданд. Имрӯз дигар муаллим инженери рӯҳи инсон нест, зеро рӯҳи муаллим шикаста аст…