Узви Ихвон-ал-СССР, Нозим Сафаралиев аз деҳаи Шилбилии ноҳияи кӯҳистони Лахш (Ҷиргатол) ба СССР занг задаву гуфт, ки зимистони дурударози имсол, ки воқеан бесобиқа буд, ба тамоми намуди маҳсулоти кишоварзӣ таъсири худро расонд. Бинед, ки ҳар сол пеш аз Наврӯз, яъне 5-10 март аллакай дарахтон сабз мешуданду мешукуфтанд. Ё бигирем, занбӯри асалро. Ман, ки дар хона 5-6 қуттӣ оилаи занбӯр дорам, зарари зиёд дидам. Оруасал дар моҳи март бояд наслмониро оғоз кунад, лек ин тавр нашуд. Ҳамчунин, мавсими киштукори деҳқон қафо афтод. Чорвои мардум-гову гӯсфанд аз беалафӣ талаф шуд. Дар баъзе минтақаҳо 1 банди коҳ ба 10-15 сомонӣ расида, 1 кг чакка дар бозорҳои шаҳри Душанбе наздик ба 17 сомонӣ хест. Ман ба Вазорати кишоварзӣ 1 пешниҳод дорам. Минтақаҳое, ки дар заминҳояш ба ҷуз алаф барои чорво чизе дигар намерӯяд ва ҳам рӯёндан душвор аст, бояд хуб истифода барад. Зеро дар даврони Шӯравӣ ин тарзи таъмини чорво бо хӯрокаро хуб ба роҳ монда буданд.