Узви Ихвон-ал-СССР, Маҳмудҷон Амирҷонов, соҳибкори яке аз бозорҳои пойтахт ба СССР занг задаву гуфт, ки ман шахсан ба раҳбарияти газетаи мардумии СССР 1 савол дорам ва хоҳиш дорам, ки ба ин посух нависад! Бо кадом сабаб дар аксари мақолаҳои газетаи СССР муллоҳоро зери тозиёнаи танқид мегиред? Ин аз рӯи инсоф нест. Хуб мешуд, ки камтарак илми исломӣ меомӯхтед. Маро дуруст фаҳмед, зеро ман мулло нестам! Чунки уламо меросбарони паямбаранд. Дар симои 1 чаласавод умумӣ карда «муллоҳо...» гуфтан аз рӯи инсоф нест-ку…
Аз СССР: Бародари гиромӣ. Агар СССРхонӣ, пас бояд донӣ, ки дар саҳафоти мо бузургтарин домуллоҳои феълӣ мисли Ҳоҷӣ Мирзо ва Исмоил Пирмуҳаммадзода ва садҳо муллову ҳоҷии дигар баромад мекунанд ва дари редаксияи мо ба рӯи ҳамаи онҳо боз аст. Рӯиҳамрафта, мо иншооллоҳ, саводи хуби исломӣ дорем. Бовар надоред, 1 бор дари моро кӯбед. Мо пуштибони аслии мазҳаби Ҳанафияем ва бо иғвоангезону душманони ин мазҳаб, яъне салафияву ваҳҳобия дастобагиребонем ва 1 зарра аз онҳо наметарсем ва онҳоро қамчин ме-за-неммм. Зеро МО Метавонем!