Узви Ихвон-ал-СССР, Умедҷони Хайриддин аз деҳаи «Иттифоқ»-и ноҳияи Шаҳритус ба СССР занг задаву гуфт, ки мо-Тоҷикони наздимарзӣ дар даврони ҷанги гражданӣ ба Афғонистони он тарафи рӯди Ому ҳиҷрат кардем. Дигар Тоҷик дур аз Ватан, дар дил Ватан, хонаводаи пароканда аз ҳамдигар, зану шавҳар, ёру бародар дар ҳар сӯву канор буд. Мардуми афғон воқеан мизбони мардуми муҳоҷири Тоҷик дар сафи саховатмандон шабу рӯз дар хизмати гурезагон буд. Раҳматӣ Холмат-қумондон, яке аз афсарони шуҷоъ дар Қундуз моро рӯҳан дастгирӣ карда мегуфт: «Иншооллоҳ, дар Тоҷикистон сулҳу субот мешавад, шумо ба Ватан меравед, обод мекунед, лекин 20 сол ва шояд зиёдтар, аз бебарқӣ танқисӣ мекашед!». Ҳаёт нишон дод, ки Холмат то куҷо дуруст мегуфтааст.