Табиби собиқадор, хонандаи доимии газетаи мардумии СССР, Абдулҳаким Мирзосаидов-сокини ноҳияи Сарбанди вилояти Хатлон бо СССР дар суҳбати телефонӣ гуфт, беш аз 3 сол шуд, ки муаллифон дар бораи ба Тоҷикӣ хондани намоз дар СССР баҳси гарму ҷиддӣ доранд. Ман ҳамчун намозхон гуфтаниям, ки хондани намоз ба Тоҷикӣ дуруст нест. Зеро худи Худованд дар китобҳояш фармудааст, ки «Инно анзалноҳу Қуръонан арабиян лааллакум таъқилун» (Мо ин китобро ба забони арабӣ фиристодем шояд, ки шумо ақл бикунед). Ҳазрати Имоми аъзам (р) низ дар ҷое таъкид намудаанд, ки «Алал қироату биҳо!» (Дуруст нест қироат кардан дар намоз ба Тоҷикӣ). Мо аз замони Паёмбар намозро ба забони арабӣ то имрӯз мехонем, чи хел аз гуфтаи пайғамбар (с) ва Ҳазрати Имоми Аъзам (р) берун равем?