Узви Ихвон-ал-СССР, Маъруф Иброҳимов аз ноҳияи Шаҳринав дар суҳбати телефонӣ гуфт, ки ман СССРро аз шумораи аввалинаш то ҳозир гирифта мехонам. Ғайр аз ин кадом газетае, ки дар бораи Сталин менависад, ҳатман харида мутолиа мекунам. Ман коммунист нестам, лекин Сталинро дӯст медорам. Охир, гапи дурӯғ ба кӣ лозим? Рост бошӣ ба поят хор намехалад. Дар даврони шӯравӣ ҳама серу пур зиндагӣ мекарданд, ҳич кас проблема надошт. Он вақт муаллим будам, аз фанни химияву биология дарс мегуфтам, 350-400 сӯм маош мегирифтам ва пасандоз ҳам мекардам. Акнун, биоем сари мақсад. Ман калимаи талоқро ҳич намефаҳмам. Шояд ин таъсири тарбияти шӯравӣ бошад, намедонам?! Фикр мекунам, ин калимаро бардоштан даркор. 1 бор ба худатон савол дихед, ки талоқ ба кӣ даркор? Ҳамчунин аз Ҳукумати кишвар ҳамчун 1 шаҳрванди қаторӣ хоҳиш дорам, ки ба ҳар муллое, ки ҳуқуқи никоҳ кунонидан дорад, мӯҳру печат дода шавад. Ин роҳи қонунии никоҳ аст.