Салом, СССР! Дар матбуоти даврии мо роҷеъ ба ҳаёт, фаъолияти сиёсӣ ва раҳбарии раҳматӣ Ислом Абдуғаниевич Каримови Тоҷик (маҳз Тоҷик, аммо Ӯртоқ не!!!)-президенти собиқи Ҷумҳурии Ӯзбекистон ҳар гуна матолиб рӯи чоп меояд. Ман-кадри советӣ тамоми нашрияҳоро ҳиҷҷа карда мехонам, зеро банда тарбиятдидаи детдом-кадри интернати шаҳраки Колхозчиён (имрӯз Панҷакент) ҳастам. Минҷумла, газетаи СССР дар бораи сиёсати ғалати имрӯзаи Каримов зиёд менависад ва хуб ҳам мекунад, зеро миссияи ӯст.
Хуб, чаро дар бораи Каримов ва Ӯртоқ набудани ӯ гуфтам?

Ислом тарбиятдидаи сағерахона аст!
Соли таваллуди Исломи тоҷикбачча 1938 асту зодаи шаҳри Самарқанди Тоҷикон ва қариб ҳамсоли мо. Падараш Абдуғанӣ ӯзбек асту очааш-Санавбар Тоҷик! Таври маълум, дар даврони Советӣ рафтуо байни халқҳои шӯравӣ озод буд, зеро ҳама халқу миллатҳои 15 ҷамоҳири шӯравӣ дар 1 давлати абарқудрату сағерапарвари СССР зиндагӣ мекардем ва бачаҳои бепарасторро ба наздиктарин хона-интернатҳои атроф тақсим мекарданд. Аз Самарқанд то Панҷакент 1 қадам аст. Хуллас, вақте Каримови сағераро ба интернати бачагони шаҳраки Колхозчиён “партофтанд”, ман тақрибан 10-11-сола будам (Аҷиб, вақте автобиографияи ӯро дар сайтҳои интернетӣ мехонем, ягон ҳарф дар бораи Каримови интернатӣ нест).
Ҳатто аз овони интернатӣ акси гурӯҳӣ дорем, ки он ҷо Ислом дар сар тоқӣ, дар пой калӯши резинӣ дорад. Вақте “аспакбозӣ” мекардем, ӯ бой медод ва мезадемаш (на танҳо ӯро, балки ҳар касе дар бозӣ мағлуб мешуд, бояд лат мехӯрд), зеро қоидаи бозӣ чунин буд, охир! Ӯ бошад мегирист. Он замон аз куҷо медонем, ки Исломи детдомӣ бо мурури замон ва гардиши айём президенти 1 давлат дар Осиёи Марказӣ мешавад... Ман ӯро баъди аз интернат рафтану соҳибмансаб шуданаш ҳамагӣ 2 бор дидам ва охирин дафъа соли 1982, вақте ки дар Шӯрои Вазирони СССР кор мекард. Аҷибаш ин, ки чун бо мо якҷо дар “детдом” буд, комилан Тоҷикӣ гап мезад ва ягон калимаи ӯзбекиро намедонист...

Саидмухтор Сатторов,
Узви Ихвон-ал-СССР, ш.Панҷакент