Зарринаи Ғайрат, донишҷӯи курси 4-и факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон, сокини деҳаи Ашти ноҳияи Ашт (тел: 93 146 56 78) дар меҳмонии СССР гуфт, ки ман 4 сол боз дар Душанбе, дар хобгоҳи Маркази таълимии бонувони «Сарвар» ҳамроҳи ҳамкурсону ҳамсолонам зиндагонӣ дорам ва аз нақлиёти мусофиркаш бештар истифода мебарам. 1 мушкил ва ё ташвиши сахти нақлиётии пойтахт маро зери ғам гузоштааст. Хатсайрҳои №3 ва №1 аз ҳад зиёд мусофир мегиранд, иловатан, дар ҳар 1 истгоҳ 6-7 дақиқа ист мекунанд, ки мо ноилоҷ ба дарсҳо ҳар рӯз дер мемонам ва устодони мо бо ин «ҷурм» барои дермонӣ аз дарс «НБ» мегузоранд. Ҳамчунин, мусофирони автобусҳо намедонанд, ки аз дари 1 дароянд, ё аз дари 2-ву 3, яъне маълум нест, ки аз кадом дар дароем, ё фароем. Маршруткаҳои мусофиркаши хатсайрҳои №2, №13, №11 ва №22 низ бе мушкил нестанд. Ронандагони онҳо бошанд дар «Старекс»-ҳо дар 1 қатор ба ҷои 3 нафар 4 кас мегиранду бо ҳама мусофирон муомилаи дағалонаву дурушт доранд. Кондукторҳо бошанд бо овози баланд аз дари мошин калла бароварда, клиент ҷамъ мекунанд. Чаро мақомоти дахлдор оид ба ин мушкилот корҳои фаҳмондадиҳӣ намебаранд?