Узви Ихвон-ал-СССР, Маҳмадрозиқ Худойназаров, аз деҳаи Лоҳури ноҳияи Рӯдакӣ меҳмони газетаи мардумӣ шуд ва гуфт, ки воқеан, ёддоштҳое аз замони ҷанги граждании Тоҷикистон, ки зиёд дар СССР ба нашр мерасанд, хело ҷолибу хонданианд. Ман ҳам аз онҳое будам, ки бетартибиҳоро дар қаламрави ноҳия бо чашми сар дидаам. Ҳатто қариб буд, ки маро ҳамроҳ бо 1 гурӯҳ бачаҳои болои мошини боркаш «моҳиқапӣ»-паронданӣ мебурданд. Ин ҳодиса дар наздикии автозаправка, дар гардиши ҷамоати Лоҳур рӯй дод. Моро 1 гурӯҳи силоҳбадастон иҳота карданд. Аз тарс намедонистем, ки онҳо мухолифин буданд, ё аз Фронти халқӣ. Баъд, вақте байни худ сӯҳбат доштанд, фаҳмидем, ки аз гурӯҳи Бобои Сангак будаанд. Бовар кунед, ки ҳамин номи Бобои Сангак моро аз марг наҷот дод. Зеро вақте дар торикӣ моро ба 1 самти номаълум мебурданд, 1 нафар гуфт, ки «бачаҳоро сар диҳед ва аз роҳ гардед, ки Бобои Сангак меояд». Ҳамон вақт Бобои Сангак намеомад, аниқ моро мепарониданд! Шукри Худованд, ки ягон нафар аз мо зиён надид. Шоҳидони ҳамон ҳодиса ҳоло ҳам дар қайди ҳаётанд.