Узви Ихвон-ал-СССР, Ғулом Олимови 83-сола, аз деҳаи Оқчакмани ноҳияи Рӯдакӣ дар меҳмонии газетаи СССР гуфт, ки аз 7-солагӣ, то ҳол, 77 сол боз нос мекашам. Падари ман нос тайёр мекарду мефурӯхт. Пинҳонӣ аз падар нос мекашидам. Носро аз растании тамоку ва хокистари пӯстлохи дарахти бед омода мекарданд. Баргҳои тамокуро бошад бо сӯзан, дар риштае ҳамел кашида, дар хона ё берун, зери сояи дарахте мехушконданд… Аслан набояд ба нос оҳак андозанд! Аммо имрӯз меандозанд! Зеро носи оҳакдор таги забонро яра мекунад. Носи хокистарӣ зиёни камтар дорад… Дар фарҷом аз кулли ҷавонон эҳтиромона хоҳиш дорам, ҳаргиз беақлие, ки мо кардем, накунанд! Зеро хело дер фаҳмидам, ки нос ба саломатии носкаш зарари калон доштааст. Масалан, нос дандонро мерезонад, дарди сарро ба вуҷуд меорад, ба кори шуш халали зиёд мерасонад… Аз ҳама баду зиёновараш ин аст: Дар маъракае ҳузур дориву дар даҳанат нос аст ва ба ту бо назари бад менигаранд, ки комилан дуруст аст! Яъне ин воқеан бефаросатист! Ифлостарин чиз нос аст ва ифлостарин фард носкаш!!!