Муаллими собиқадор Саидмуҳиддин Аминов аз ноҳияи Фархор дар меҳмонии СССР гуфт, нек ёд дорам дар замони СССР дар муассисаю ташкилотҳо вохӯриҳо, шабнишиниҳо, хурсандиҳо гузаронида мешуд. Хоса, аз ҳама зиёд дар мактабҳои миёна таҷлили занги охирин ба ҳукми анъана даромада буд. Хатмкунандагон интизори ба охиррасии соли таҳсил-занги охирин буданд. Ҳич намефаҳмам, ки чаро онро манъ карданд. Ҳол он ки занги охир барои мактаббачаҳо шодию хурсандист ва тамоми умр дар хотир боқӣ мемонад. Ғайр аз ин дар мактабҳо гузаронидани шабнишиниҳо бахшида ба Соли нав, Иди занҳо-8 март, 23 феврал-Рӯзи Артиш ташкил карда мешуд. Боз хонандагони мактаб баъди 10-20-30 сол бо ҳам вомехӯрданд, ки ин носталгия буд! Аммо намедонам, ин хурсандиҳоро кӣ барҳам дод ва барои чӣ? Ба мо маълум аст, ки дар ш.Душанбе ва баъзе шаҳру ноҳияҳо баъди гузаронидани чунин хурсандиҳо бархе ҳодисаҳои нохуш рӯй дод. Чаро дар замони Ҳокимияти Шӯравӣ чунин ҳодисаҳо рӯй намедод? О, намешавад, ки ҳангоми гузаронидани занги охирин ягон намоянда аз ҳифзи ҳуқуқ иштирок кунад, бо маъмурияти мактаб дуруст назорат баранд ва бачаҳо хурсандии худро гузаронанд?! Ҳоло барои бачаҳо ғайр аз иди Рамазону Қурбон ягон хурсандии дигар боқӣ намондааст!