Узви Ихвон-ал-СССР, Неъматулло Давлатов, газетфурӯши собиқадор аз шаҳри Роғун дар меҳмонии газетаи мардумии СССР гуфт, ки дар бораи газетгурезии ҷавонон ва ақибмондагии китобӣ гуфтаниям. Худ ба худ гоҳе мепурсам: Чӣ тавр СССРи абарқудрат 70 сол поид, сабаб чӣ буд ва чаро он замон мардум ташнаи хондан-дониш буданд? Ба ин суолот посухи худро ёфтам: Матбуоти тоҷикии шӯравӣ 1 хислати хело нодир дошт. Барои мисол, «Комсомоли Тоҷикистон» ё ягон нашрияи дигар чунин эълонеро бо 1 ҷумла чоп мекард: «Ҳар нафаре агар аз ҳамин шумораи мо 1 хатои грамматикӣ ёбад, 5 рубл туҳфа!» Инро кибр ё бузургии редаксияи нашрияҳои РСС Тоҷикистон буд. Дар натиҷа ҳам сафи хонанда меафзуд, ба хотири 5 сӯм ва ҳам масъулияти редаксия дар назди аудиториаи худ дучанд боло мерафт. Яъне корректору мусаҳҳеҳу муҳаррири редаксия кӯшиш мекард, ки барои аз даст надодани 5 рубл (!!!) ҳиҷҷа карда, ҳар 1 саҳифаро бихонад! Ку, имрӯз газетае, ки дилу гурда карда, ин гуна эълонро чоп кунад? Имрӯз ягон газетае нест, ки бе хато чоп шавад! Дар маҷмуъ, бузургии СССР, муҳаббат ба СССР ва қудрати идеологияи СССР низ ҳамин буд, ки ҳама, ҳатто деҳқону пахтачинаш дар сари ҷӯяку пуштаву хирман… мехонд! Бовар кунед, сахт дилам об мешавад, вақте он давраро ёд мекунам.