Қадимтарин ҳаводори газетаи СССР, Раҷаб Холмаҳмадови 74-сола, аз деҳаи Туркироҷи шаҳри Панҷакент (тел: 900 62 38 78) дар меҳмонии СССР гуфт, ки бо 2 мушкил назди шумо омадаам:

1.Дар хонаводаи ман духтарам-Гавҳаршодбегим (соли тав.1981) маъюби гуруҳи 1 асту 200 сомонӣ пенсия мегирад. Комилан роҳ гашта наметавонад. Мехоҳам, ки нафақаашро зиёд кунанд. 

2.Дар замони СССР вақте синну соли кас ба нафақа мерасид, ӯро зуд аз кор озод намекарданд. Баъди ба нафақа баромадан ҳам маъмурият ба дидорбинии нафақагир мерафт ва аз ҳаёту зиндагониаш огоҳ мешуд. Агар шахсе ҷавоб диҳад, ки баъди ба нафақа баромадан ҳам кор кардан мехоҳад, маъмурият бо ҷону дил ин хоҳиши ӯро қабул мекарданд. Боз дилбардорӣ карда мегуфтанд, ки “таҷрибаи шумо барои мо боиси омӯзиш аст. Бе шумо корхонаи мо пеш намеравад”. Дар шароити ҳозира, ки синнат ба нафақа расид, аз кор ҷавоб дода мегӯянд: “Фармон аз болост!” Аён нест, ки ҷавон аз ӯҳдаи кор мебарояд, ё не! Агар фармони боло дар ин бора бошад, пас чаро онро бо ВАО эълон намекунанд?