Хонанда ва мухлиси ҳамешагии мо-Сарабеки Мингбошӣ аз ноҳияи Лахш (Ҷиргатол) дар меҳмонии СССР гуфт, ки аввалан дуруд ва паёми мардуми фарҳангпарвари Лахшро ба кулли кормандони СССР ва аъзои Ихвон-ал-СССР мерасонам. Зеро масъул будам, ки фикру ақидаи иддае аз ҳамдиёронро, ки бевосита ба ман чун қарз гуфтаанд, ба СССР расонам. Аз ҷумла бародарон таъкид намуданд, ки изҳори сипоси моро ба хотири гиромидошти ормонҳои миллӣ ва муҳаббати ватандорӣ, дифоъ аз обрӯю эътибори давлату миллат аз ҷониби Сайёфи Мизроб ва кулли қаламкашонаш ба газетаи СССР расонед. Барои боз ҳам хонотару ҷолибу хонданбоб баромадани матолиби газета кӯшиш кунед, зеро шумо ва Мо Метавонем дар саргаҳи эҳёи идеологияи патриотизм ва ватанхоҳии ҷадиди Тоҷикизм бошем! Ман чу мебинам, ки анбӯҳи зиёди мухлисон барои дастрасии СССР талош доранд, ба Миллату Давлат боварам садчанд мегардад. Дар охир қарзи ман аст, ки аз номи 1 бародарам ин байти Шоири халқии Тоҷикистон-Муҳаммад Ғоибро қироат ва пешкаши хонандагон созам:

Ватан, имрӯзи мо ояндаи мост,

Паноҳи мурдаву ҳам зиндаи мост!