Узви Ихвон-ал-СССР, Мирзоолим Алимзода, аз ноҳияи Айнӣ дар меҳмонии СССР гуфт, ки дар 2 мавзуъ кутоҳ гуфтаниям:

1.Дар ҳама деҳаҳои наздимарзӣ 2 миллат-тоҷику ӯзбек аз қадим хешу таборанд. Тӯю маърака якҷоя мегузарад. Бо рафиқони наздики ӯзбек моҳе 1 бор «гаштак» дорем. Ҳар нафар аз миллати худ мефахрад, мисле ки ман аз Тоҷик буданам фахр мекунам, барои он, ки Имоми Аъзам Тоҷик аст. Мусалмонони ҷаҳонро савол диҳанд, ки маҳзаби киро дорӣ, мегӯянд: Имоми Аъзам! Ҷаноби Олӣ, муҳтарам президенти мо Тоҷик будани он касро ба оламиён муаррифӣ кард. Ҳама тан доданд.

2.Дар даврони шӯравии сотсиалистӣ мо коммунизм месохтем. Ба қавле аллакай сохта будем ва нафаҳмида мондем. Шоҳу гадо - ҳама баробар буд. Ҳарчанд, ки аз чорчӯбаи барқароркардаи партия берун гап задан ва рафтор кардан мумкин набуд, лек худро хушбахт ҳис мекардем. Табобат, таҳсил ройгон буд. Баъди хатми омӯзиш давлат ба кор таъминат мекард. Ҳоло чӣ? Ҳатто мактаби миёна, ки ҳатмист, бо пул аст. Дар бораи табобат ҷои гап нест. Пул надорӣ-касал нашав! Вассалом! Бо ин вуҷуд мо миллати пуртоқатем. Чӣ мушкилотеро паси сар накардем!