Афзалшоҳ Шодӣ, санъаткор, сароянда ва устоди бузурги саҳнаи тоҷик ба меҳмонии ҳафтаномаи СССР омада, занону бонувони редаксияро бо фарорасии баҳор ва иди модарон табрику таҳният гуфт. Мавсуф ба ҳамаи тоҷикону тоҷикистониён омадани баҳорро табрик намуда, гуфт, ифтихор аз он дорем, ки кишвари ободу осудаи мо боз ба 1 баҳори дигар расид ва бояд зи баҳор шукр гуем. “Маро доимо мепурсанд, ки акаи Афзалшоҳ, шумо аз вазифа рафтед-ми?”, гӯё ман ягон вазифаи бисёр баланд доштам. Вазифа ҳамин буд, ки ба ман бовар карда доданд, 5-6 сол роҳбарӣ карда обод кардам, то тавонистам, акнун бас, боз каси дигар пеш барад корро. Боз ман эҷод намоям, баҳри миллату давлат хизматро давом диҳам. Ба миллати худ, ба мардуми кишварамон, ба сарвари давлат ташаккур, ки ба ман бовар намуда, ин вазифаро ба ман вогузор карданд. Худоро шукр, ки мо дар фазои орому осуда зиндагонӣ мекунем. Зинда бод ҳамин давлат, ҳамин миллату ҳамин халқ ва ҳамаи он тоҷиконе, ки берун аз Тоҷикистон қарор доранд. Бигзор онҳо низ куҷое набошанд, бо Тоҷикистони азиз ифтихор кунанду ҳамеша сарбаланд бошанд. Куҷое набошанд бою бодавлат шаванду ба ватан баргашта, хонаю ватани худро обод кунанд. Ҳамеша ҷавон бошеду монед, агар ҷавониятон ҳам равад, ба гуфти хуҷандиҳо секин-секин равад!