Сайёд Ғаффор, шоири шинохта, мухлис ва дӯсти газетаи мардумии СССР меҳмони идора шуда, нахуст гуфт, ки 100 рӯз дар хона бемор хоб буду табибон на дардашро ёфтанду на давояшро.

- Дигар ин, ки дилам ба забони ноби тоҷикӣ имрӯз месӯзад, ки хеле масхарааш карданду боз ҳам мекунанд. Агар гӯям, ки забони тоҷикӣ ва имлои он аз замони шӯравӣ низ пайваста таҳриру дигар мешуд, хато намекунам. Аммо олимони имрӯза дар ин ҷода умуман гузарониданд! Ҳар 1 олиму ҳар 1 раисе, ки садри Кумитаи забон ва истилоҳот мешавад, ҳатман мехоҳад имлои забони тоҷикиро бо тарзи диди худ иваз кунад, то барои “реформа”-аш 4 танга ҷудо кунанду ӯ аз он истифода намояд. Ин аст, ки ҳоло намедонем ҳарфи “ӯ”-ро дар куҷо истифода кунему дар куҷо не, номи Зарринаро бо 1 ҳарфи “р” нависем ё ду ҳарфи “р”. Имлои нав ба нави забони тоҷикӣ, ки зуд-зуд тағийр меёбад, шеъру шеърнависиро вайрону адибонро ҳайрон кардааст! Ягон шоир, журналист, нависанда намедонад, вергулро куҷо гузораду ӯ чисту ӣ дар куҷо меояд ва ғ. ва ҳ. Нафаре ҳамкурси ман буду давраи донишҷӯияш бо хондани шеърҳои Гулрухсор дар маҳфилҳо ном бароварда, дигар хоки думушта саводе надошт, вале вақте ӯро дар садри яке аз кумитаҳои калидии забонии кишвар дидам,  талхаам кафид! Ӯ куҷову забондонӣ куҷо! Бас кунед, масхара ва таҳқири забонро. Забони мо ҳамонест, ки Айнӣ, Лоҳутӣ, Турсунзода менавишту бо он забон Ғафуров паспорти миллат-Тоҷиконашро нигошта буд!