Хонанда ва мухлиси ашаддии газетаи мардумии СССР-Ҳасанбой Шерзода, аз деҳаи Миндонаи ноҳияи Панҷакент меҳмони СССР шуд ва гуфт, ки солҳои донишҷӯии ман (1974-1979), замони тиллоии СССР, Душанбе яке аз шаҳри ба назар намоёни Осиёи Марказӣ ба ҳисоб мерафт. Ҳоло Душанбе назар ба 30 сол пеш хело шукуфта, рушд кардааст. Дар тарабхонаҳои пойтахт хӯрок хӯрдан ва чой нӯшидан аҷаб ҳаловате дорад. Ҳангоми ба ошхона наздик шудан бӯи хуши таомҳои миллӣ ба машом расида, иштиҳои касро зиёдтар мекунад. Пешхизматони зебову хушсухан низ табъи мизоҷонро болида мекунанд. Аммо дар чанд рӯзи меҳмонӣ дар пойтахт табъи маро баъзе тасвирҳо хира намуд. Мардум бо вуҷуди он, ки дар ҳар нуқта қуттии ахлотпартоӣ ҳаст, ашёи нодаркори дасташро дар ҷуйборҳо ҳаво медиҳанд. Яъне, одоб ва фаросати шаҳрнишинӣ надорем! Фаррошони биноҳои истиқоматӣ ва ҳавлиҳо бошанд кори пурмашаққатеро ба иҷро мерасонанд ва шаҳрро тозаву озода нигоҳ медоранд. Ба қадри меҳнати онҳо бояд расид ва онҳо сазовори ҳурматанд.