Идимоҳ Маҳмудҷонова, аз н.Шоҳмансури пойтахт дар меҳмонии СССР гуфт, ки келинам бо маҷбурии модараш аз писарам бо қарори суд ҷудо шуд. Суд бо 1 қарор ба писарам, ки ҳамагӣ 400 сомонӣ маош мегирад, 300 сомонӣ алиментпулӣ муайян кард. Ғайр аз ин, собиқ қудои ман барои молу мулк ба суд дурӯғ навишта, мехоҳад пули ҷиҳози наовардаашро рӯёнад. Акнун бо қарори суди н.Шоҳмансур бояд ба собиқ қудо боз 1940 сомонӣ ғайр аз ҷиҳози мебурдагияш диҳем. Ман ҳайрон, чаро судяҳо аз даъвогар намепурсанд, ки “оё тайи 2 соли зиндагии якҷоя ҷиҳозҳои овардаи арӯс кӯҳна нашуд, ё қолину чойнаку пиёлаҳо нашикаст?”. Акнун “духтарам 300 сомонӣ алимент гирифта, кайф карда мегардад” гуфта, духтарҳои ҷавонро куҷо бурда истодаем? Охир, келин худро назди суд камбизоату бечора нишон дода, кӯдакро нигоҳубин карда натавонад, бигзор ба падараш диҳанд. Ман аз кулли судяҳо хоҳиш дорам, ки барои 300 сомонӣ алиментпулӣ оилаҳои ҷавонро вайрону бадбахт накунанд. Ин аст, яке аз иллатҳои асосии афзоиши талоқ!!!