Масали Дер ояду Шеррр ояд, ба Аҳмадӣ Иброҳим дахл дорад. Ӯ дертарак ба журналистика омад, вале ин оламро шуре, таконе, таҳрике дод! Ба ҳар чизе даст зад, муваффак буд. Ёдам ҳаст, вақте ба ҷои Суҳробшои машҳур, Аҳмадро сармуҳаррири Оҷонсии Иттилоотии Хатлон-Пресс мондам, ҳама хайрон шуданд. Гуфтам, ҳоло мебинед, ки Ӯ чи шуре бар меоварад. Ва чунин ҳам шуд!...

Шери нар аст! Вақте хонаашро пок- покиза сел шуст, мерафтаму метарсидам, ки дар чашмонаш ашк мебинам (ман мардони гирёнчакро дуст надорам!). Вале Ахмаддд моро ба дастурхони пурнозу нузи мураттаб аз 2 пора нони хушк, вале хандаи "даҳон то бехи гуш" пешвоз гирифта гуфт: Биёед, мо-кулобиҳо мешканем, вале намерезем!".... Зиёд мехонад ва таҳлилҳояш низ ба умқи асрҳо мебаранд. Журналист аз ин муваффактар намешавад, ки аз корманди одди то сардабири яке аз газетахои фаъоли давр бирасад. Китобҳои таърихияш таккондиҳандаанд. Аз руи онҳо метавон кино сохт!!! 

Сахт миллист! То ҳадде, ки ҳатто манро ҳайрати мекунад. Русиро ба ҳадди Гоголу Пушкин медонад. Зиёдарави накардаам, ман руисро хуб медонам, вале Ӯ русии кадимаро медонад! Забонеро, ки кам урусе медонад. Вале дар ҳама семинархо мегуфту мегуяд, ки "ман намефаҳмам, шумо русзабонон дар бораи матбуоти тоҷики чаро шарм надошта, баҳс мекунед?! О, шумо-ку онро намехонед???".

Усулан грант намегирад аз хоричиҳо-зеро ба тоҷикони асил унҳо пул намедиҳанд! Вале ин ки Газетаи Пайкро ба дахсолаи 2-юм тавонист овардан ва он ҳам дар музофот...кофист, ки ба Аҳмад Хайкал гузорем. 

Неъ! Дар Кулоб не! Дар Душанбе!!! Зеро касе агар имруз арзанда аст, маҳз Ахмад аст!

Зодрузат муборак, дустам. Мо Метавонем!