Ин навиштаҷотест, ки пештоқи ҳамаи биное, ки он ҷо беморон табобат мешаванд, насб шудааст. Ба андешаи ман беморхона гуфтан хушоҳанг набуда, дар ҳар шахс эҳсосоти нохуберо ба вуҷуд меоварад. Воқеан беморхона  маконест, ки дар он макон касал, мариз, ранҷур муввақатан табобат мегирад. Бемористон ё беморхона хушоҳанг нест.

Агар дуруст андеша кунем, мебинем, ки касал, мариз аввалтар аст, баъдан барои илоҷи мариз ё ки касал дармон ё ки тадбир лозим меояд. Бинобар ҳамин ба ҷойи беморхона, дармонгоҳ гуфтан саҳҳеҳтар асту ҳам хушоҳангтар. Чунки дармонгоҳ ҷой ё ки маконест, ки бемор дар он ҷо табобат мегирад. Истилоҳи дармон муқобили беморӣ аст. Ба андешаи ман беморхона ҳаргиз ҷои маънои дармонгоҳро гирифта наметавонад. «Беморӣ» чизи дигар асту дармон чизи дигар.

Бинобар ҳамин пешниҳод мекунам ба ҷои «Беморхона» «Дармонгоҳ» нависем  . Ҷои дигар мехонем «Шуъбаи амрози қалб»- амроз ва қалб истилоҳ ё ки вожаи арабӣ аст.Чаро нанависем «Дармонгоҳи бемориҳои дил» ё ки  вожаҳои арабиро истифода бурдан бофарҳангии моро нишон медиҳад?

Муҳамадулло Аминов