Хонандаи доимии газета аз ш.Душанбе Мирсаиди Хайрулло (тел: 98 902 11 46) ба газетаи мардумии СССР занг зада, мушоҳидаи Норхолой Туллаеваро аз н.Шаҳринав ба мо расонид.

Муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №11, воқеъ дар н.Шаҳринав аз ҳамин зумра мактабҳост. Замони таҳсили мо аз тарафи ҳукумат ба мактаб ҳезуму ангишт медоданд, лекин печкаҳои мо танҳо рӯзи омадани тафтишгарон ё кадом як меҳмони баландпоя дар мегирифт. Боқӣ дарсҳо бо куртка мегузаштанду палто. Дар муассисаи мазкур хонандаҳо дар 2 баст таҳсил мекунанд. Муҳассилини қисми дуюмро кӯдакон ташкил медиҳанд. Вақте вориди мактаб шудаму аз хонандагони басти якум пурсидам, ки “Синфхонаҳо гарманд ё хунук?” ҷавоб хеле дилхарош буд: “Саҳар як бор печкаҳоро дар мегиронанд, вале оташ тез хомӯш мешавад”. Ҳатто онҳо мегӯянд, ки мабодо ягон нафар аз “боло” омада, ин саволро ба онҳо диҳад, ҳатман бояд “ҳа” гӯянд. Вале тибқи гуфтаи хонандагон дар басти дуюм ҳамон 1 маротиба печсӯзӣ ҳам дида намешавад. Бо болофиребию нақшаиҷрокуниҳо аҳволи хонандагон чӣ мешавад, номаълум!