Вақте  чашмтангони қирғиз ба хоки муқадаси ориёиҳо бе шармона,  беҳаёона, чун селаи гурози ваҳшӣ медароянд, нест бод он рӯз. Вақте биёбоннишинҳои гӯшти хомхӯри Қирғизия ба диёри миллати тамаддунофари Рустаму Суҳроб, Гурдофариду  Зебуннисо зада медароянд, нест бод Қирғизия!  Ин миллат ҳам несту халқ низ. Агар демократияи ин саҳронишинони бадзот ин гуна бошад, ман туф кардам ба демократияе, ки ҳар  сол  президент иваз мекунанду қасам мешикананд. Онҳоро  ҳатто мусулмон гуфтан ҷоиз нест. Ин қирғизчаҳо бояд 77 бор даҳонашонро чойқонанду баъд тоҷик гӯянд. Чи расад ба заминтороҷкунию талаби Воруху Лахшу Мурғоб!

Диловарони тоҷик бояд ба ивази 60 тоҷики шаҳид 600 ҳазори ин дуздакони беақлу  бефаросатро қир кунанд.

Интизоред, ки аз  «вор в законе», зиндониёни собиқ-ҷинояткорони ашаддӣ Жапарову Ташиев ягон адлу инсофе, диёнату одамгарие барояд? Ҳаргиз! Аз мардуми қирғиз хоҳиш дорем, ки ҳамаи айби ин задухурдҳо айбу гуноҳи Жапару Ташиҳост, занед, онҳоро нест кунед. Ягон одамро сарвар интихоб кунед.

Нурулло Ҳасанов,

рӯзноманигор