Ҳотами Равшан, сарояндаи саршинос, ҳунарманди театру синамо, Аълочии фарҳанги ҶТ занг задаву гуфт, пойтахтро солҳост, ки пои пиёда қадам мезанаму ҷое нест, ки мардум газета хонад...

- Ҳамин ҳоло аз назди бинои «Шарқи Озод» мегузарам. Ваҳ-ваҳ, чӣ ҷои зебову пурдолу дарахт, гулу гулзор, фаввораҳои ҷаннатмаъоб, раҳмат бар падари раиси ободкораш. Ва акнун суоле ба куллияи журналистони ин ҷо маскун, Раиси КТН «Шарқи Озод», Раиси ИЖТ ва сардабири газетаи мардумии СССР:

- Оё намешавад, ҳамин ҷо 2 стенде мисли даврони совтеӣ гузошту газетаҳоро овезон кард? Оё намешавад, дар ин гулгашт, назди фаввораҳо, чанд мизу курсӣ гузошт, то ҳар редаксияи муқими ин макони муқаддас, шумораҳои худро рӯи онҳо мегузошту мо - муштоқони матбуот нишаста мехондем? Оё намешавад 1 самовори чандсадсомонае гузошту чойу нону ҷурғоту қанду набот ташкил кард (инаш пулакӣ албатта!), то солдидаҳо нишаста, чақ-чақ кардаву матбуоти давриро мехонданду бо сиёсати давлат ошно мешуданд? 

О, ғайри масҷид мо дигар ҷои рафт надорем! Баъд мегӯед, ки давлати дунявӣ дорем. Давлати дунявӣ, ҷои газетахонӣ, шоҳмоту доминобозӣ бояд дошта бошад-ку? Ҳоло танҳо ресторанҳои гаронарзиш, қиморхонаҳои 555, ки мардумро роҳгум задаву касод кардан доранд... Ба мо ғизои маънавӣ лозим!