20 май агар 2 абармарди адабиёти муосири тоҷик устодон Лоиқ ва Қаноат ба дунё омада бошанд, дар ин сана, яъне 20 май фарзонафарзанди адабиёти навини мо Сайф Раҳимзоди Афардӣ ин оламро абадан падруд гуфтааст.
Дирӯз дар оромгоҳи Лучоб бахшида ба зодрӯзи устодон Лоиқу Қаноат шоирон ва аҳли адаб, инчунин омӯзгорону толибилмон аз муассисаҳои гуногуни пойтахт ҷамъ омада буданд. Даврагардонии маҳфилро шоири тавоно Хайрандеш ба ӯҳда доштанд. Мо-чанд рафиқ аз шеърхониву сухангӯиҳои иштирокдорон ҳаловат мебурдем. Нафаре, ки ИНТро намояндагӣ менамуд, ба мазори устодон Лоиқу Қаноат гул гузошту дар бораи бузургии шахсияту шеъри онҳо сухан ронд, аммо аз Сайф на ёдоварӣ намуду на гулгузорӣ. Ин амали намояндаи Иттифоқ ва дигар шоирону аҳли адаб маро ба хулосае овард, ки агар дар сари оромгоҳ ягон хешу ақрабо бошанд мардум аз ту ёдоварӣ мекунанд, агар на, ҳатто номатро намегиранд. Имрӯзҳо шоирону нависандагони мо даст ба сина кӯфта мегӯянд, ки ҷавонону наврасони имрӯз қаламкашонро намешиносанду қадрашон намекунанд. О, аҳли қалами азиз, дар ҳоле ки шумо аз ҳамқаламу ҳамалами хеш ёд ва қадр намекунед ва ба насли нав муаррифияш намесозед, дигар куҷо насли наврасу ҷавонон аз шумову маҳсули эҷоди шумо ёдовариву қадрдонӣ кунанд?
Ҳамаи баромадкунандаҳо танҳо аз Лоиқу Қаноат мегуфтанду таҳсин мехонданд, ки ба адабиёти навини мо навгониҳои хоса ворид намудаанд. Магар Сайф навгониҳо ворид насохтааст, магар Сайф роҳи худро надошт дар адабиёти мо?! Нигоҳи нав ба адабиёт, тарзи тозаи тасвири бадеӣ, интихоби қаҳрамон, сужасозӣ, типпикунонӣ, фантазия ва тахаюлу образофаринии ҷадид навиштаҳои Афардиро аз дигар навиштаҳо фарқ метавон месохт. Гузашта аз ин, ӯ бо тафаккури нав ба синамои тоҷикӣ нуфуз карда, дар доираҳои ҳунарӣ то ҳол сухан аз дидгоҳи вижаи тахассусии ӯ меравад. Муҳити маърифатӣ, фарҳангӣ ва ҳунарии кишвар аз нависандаи мумтози муосир, ки бо сабки хос ба майдони адабиёт ва ҳунар пой гузошт, умедҳои зиёд дошт. Мутаассифона, миллати тоҷик ин чеҳраи бузурги фарҳангӣ, ҳунарӣ ва адабиро хеле барвақт аз даст дод...
Ёду номи Афардӣ гиромӣ бод! Бас аст минтақабозиҳои мо аз шоиру нависанда сар карда то журналисту футболист ҳама зодаи 1 хоку 1 марзу бум ва 1 меҳанем, ки онро ном-Тоҷикистон аст. Ва Сайф ҳам 1 нафари деҳқон ё фурӯшандаи бозор набуд, ки ба зудӣ фаромӯш созем. Баръакс, эҷодиёти чунин абармардон, шоҳписарони аслии адабиёти муосири тоҷикро қадр ва тарғиб намоем.
Эраҷ Раҳматзода, ш.Душанбе
