Сабаби навиштани ин матлаб сухани 1 директори шиносам гардид. Ӯ дар омади гап аз ман суол кард, ки «чӣ мешавад, дар ҷаласаи навбатии шӯрои педагогӣ 1-2 омӯзгорамро бо ифтихорнома қадр намоям?». Пешниҳоди ӯро пазируфта гуфтам, ки «қадр намудани кори хуби ҳар 1 омӯзгор барои роҳбарон ҳам қарз ҳасту ҳам фарз». Ин суҳбат хаёлоти маро ба солҳои аввали омӯзориам, ки ба солҳои 1970 рост меомад, бурд. Омӯзгор он солҳо гули сари сабади ҷомеа буд. Ҳеҷ 1 табақаи ҷамъият мисли омӯзгор қадру манзалат надошт. Ёд дорам, омӯзгори собиқаи кори бетанаффуси 25-сола дошта, бо медали «Барои меҳнати шоиста» қадр мешуд.
Вақте рӯзҳои ҷашни касбии кормандони милиса, прокуратура, гумрук, хизматчиёни артиши милли…ро аз ТВ мебинам, шоҳиди он мешавам, ки сари синаи ҳар 1 иштирокчиро даҳҳо ордену медал оро додаанд. Ин боиси ифтихор аст, ки меҳнати онҳо қадр мешавад. Пас чаро дар ҷамъомадҳои муаллимон ордену медалдорон ангуштшуморанд? Магар таълиму тарбияи насли наврас корнамоӣ нест?
Ёдам ҳаст, ки ҳар 1 колхоз муаллимони эҳтиёҷмандро бо хонаҳои истиқоматӣ таъмин мекард. Онҳо дар ин хонаҳо бепул истиқомат доштанд ва бо гузашти солҳо он хонаҳо бо маблағи ночизе (беш аз 17.000 рубли деревянии с.1993) шахсӣ гардонида шуданд. Оё намешавад, дар 1 гӯшаи шаҳр биноеро ақаллан барои 50 муаллими эҳтиёҷманд бунёд ва ба онҳо пешкаш кунанд? Бигзор, хонаҳоро ройгон не, вале бо нархи арзон, ё тариқи қарз (кредит) ба омӯзгорон диҳанд.

Назари Наврӯз,
муаллим, н.Фирдавсӣ