ХАБАРИ ДОҒ
Чоршанбе, Июн 12 2019

Ба масту девона салом диҳем?

Ассалому алайкум, домуллои мӯҳтарам! Аз Шумо эҳтиромона хоҳиш дорам, ки ба 1 саволи банда посух диҳед:

-Оё ба одами маст (майзада) ва бемори рӯҳӣ салом додан, ё ба саломи ӯ алейк гирифтан дуруст аст? Барои ҷавобатон пешакӣ ташаккур!

Ҳоҷӣ Абдуллоев,

нафақагир, ш.Душанбе

 

Салом ин дуост!

Посух: Дуруд ва раҳмати Худо бар Шумо бод! Аввалан бояд донист, ки Паёмбарамон (с) фармудааст, ки мусалмон болои мусалмон 6 ҳақ дорад:

1.Ҳар гоҳ бо бародарат мулоқот кардӣ, ба ӯ салом бидеҳ.

2.Ҳар гоҳ туро ба хонааш даъват кард, қабул кун.

3.Ҳар гоҳ эҳтиёҷ ба насиҳат дошта бошад, насиҳат кун.

4.Ҳар гоҳ атса зад ва худоро ҳамд гуфт, ту низ ба ӯ бигӯ, худо ба ту раҳм кунад.

5.Ҳар гоҳ бемор шуд, хабаргирӣ бирав.

6.Ҳар гоҳ фавт кард дар ҷанозааш иштирок бикун.

Пас маълум шуд, нафаре маст ҳам, ки бошад, агарчи кирдораш хуб нест, ё роҳи интихобкардааш хатост, лек бародари мову шумост, лиҳозо, ба маст ё девона салом додан ё ҷавоби саломро гардонидан дуруст аст. Салом ин дуъо аст, ба маънои саломатӣ, оромиш, осудаҳолӣ… Агар ин гуна нафарҳоро мо бубинем ва он кореро, ки шайх малики Динор кардааст, бикунем, хеле хуб мешавад.

Нақл аст, ки малики Динор дар киштие савор буд ва сафари баҳрӣ дошт. Дохили киштӣ чанд нафаре дар ҳолати мастӣ буданд. Шахсе омаду гуфт: «Эй шайх, чӣ мешуд, ки дар ҳаққи ин бадбахтон дуъои баде мекардӣ?». Шайх дасташро баланд карду гуфт: «Худоё, инҳоро дохили ҷаннат бигардон». Он нафар гуфт: «Шайх, ин чӣ дуъо буд? Охир, инҳо арзиши ин дуъоро надоранд!». Шайх гуфт: «Дуъои ман таъвил дорад. Аввал Аллоҳ инҳоро ислоҳ мекунад ва баъд дохили ҷаннат…».

Мо низ дар ҳаққи ин гуна нафарон бояд дуъогӯ бошем, ки аз ин роҳ пас гарданд.

 

Чаро аз додани закот худдорӣ мекунем?

Салом, СССРи гиромӣ ва мардумӣ! Ман ба домуллои гиромӣ, Ҳоҷӣ Мирзо дар бораи ушр ва закот савол доданиям. Имрӯз гурӯҳе аз ҳоҷиён аз додани ушру закот худдорӣ менамоянд. Солҳои охир мардум ушру закотро надода, тавофи Каъба мекунанд. Ин дуруст нест, охир! Наход, барои додани ушру закот қонуну фармони ҳукуматӣ қабул кунем?! 

Фахриддин Салимов,

н.Фирдавсӣ

Сешанбе, Июн 04 2019

 

Фазилати намози таровеҳ

Ривоят мекунанд, ки Ҳазрати Алӣ карамаллоҳу ваҷҳаҳу аз Ҳазрати Расули акрам (с) аз фазоили таровеҳ пурсиданд. Гуфтанд, ки ё Алӣ, шахсе аз уммати ман дар шаби аввали Рамазон бо ҷамоат таровеҳ гузорад, чун рӯзи таваллуд аз гуноҳ пок шавад. Дар шаби 2-ум мағфират кунад оллоҳ таъоло падару модари ӯро, агар мӯъмин бошанд. Дар шаби 3-ум фаришта аз таҳти арш мунодӣ кунад, ки оллоҳ таъоло гунаҳҳои гузаштаи туро мағфират кард. Дар шаби 4-ум савоби қироати Тавроту Инҷил ва Забуру Фурқонро дар номаи аъмоли ӯ нависанд. Дар шаби 5-ум оллоҳ таъоло савоби намозгузорони масҷидулҳаром ва масҷиди Мадинаи мунаввара ва масҷиди Ақсоро рӯзӣ бигардонад. Дар шаби 6-ум савоби зиёрати Байтулмаъмурро дарёбад. Дар шаби 7-ум савоби нусрати Мӯсо (а)-ро, ки бар Фиръавн ва Ҳомон ёфта буд, ёбад. Шаби 8-ум атое, ки Худованд ба Иброҳим (а) дода буд, дарёбад. Дар шаби 9-ум аз савоби ибодати Ман баҳра бигирад. Дар шаби 10-ум хайри дунёву охират биёбад. Дар шаби 11-ум аз дунё бегуноҳ ба хонаи охират биравад. Дар шаби 12-ум рӯзи қиёмат мисли қамар тобон бошад. Шаби 13-ум эмин бошад аз азоби қиёмат. Дар шаби 14-ум дар вақти ҳисоби қиёмат фариштае омада, ба таровеҳ хондани ӯ шоҳид гардад. Дар шаби 15-ум фариштагони аршу курсӣ ба ӯ салавот фиристанд. Дар шаби 16-ум амри оллоҳ таъоло бароати ҳуҷҷати наҷоти ӯ аз дӯзахро китобат кунад. Дар шаби 17-ум ато кунад оллоҳ таъоло савоби пайғамбаронро бар ӯ. Дар шаби 18-ум фариштае нидо кунад, ки эй банда, оллоҳ таъоло аз ту розӣ гардид. Дар шаби 19-ум оллоҳ таъоло дараҷоти ӯро дар биҳишт баланд гардонад. Дар шаби 20-ум савоби шуҳадоро дар номаи аъмоли ӯ Худованд сабт кунад. Дар шаби 21-ум оллоҳ таъоло аз барои он банда дар ҷаннат қасре бино гардонад. Дар шаби 22-ум эмин гардонад оллоҳ таъоло ӯро аз ҳар ғам ва дар шаби 23-ум бино гардонад шаҳреро ба номаш дар биҳишт. Дар шаби 24-ум 24 ҳоҷати ӯро Худо раво бигардонад. Дар шаби 25-ум оллоҳ таъоло азоби қабр аз ӯ бардорад. Дар шаби 26-ум оллоҳ таъоло ато кунад ба он банда савоби ибодати 40-соларо. Дар шаби 27-ум аз Сирот чун барқ гузарад. Дар шаби 28-ум оллоҳ таъоло дар биҳишт 1000 дараҷа ӯро ато фармояд. Дар шаби 29 савоби 1000 Ҳаҷ дар номаи аъмоли ӯ нависанд. Дар шаби 30 оллоҳ таъоло гӯяд, эй банда, ту абди манӣ ва ман парвардигори туам! Ҷалла ҷалолуҳу!

Лайлатулқадр

Сар аз шаби қадр, ки ба шаби 27-уми Рамазон рост меояд, таровеҳро аҳли эътиқод бо алвидоъ ба моҳи шарифи Рамазон шуруъ мекунанд ва ин намоз 3 рӯз давом мекунад. Дар шаби охири Рамазон усулан таровеҳ намехонанд, зеро ин намоз 1 шаб қабл аз Рамазон сар мешавад. Вале онҳое, ки шабе пеш нахондаанд, намози таровеҳ гузоранд ҳам, бок нест. 

Дар баёни фазилати шаби қадр овардаанд, ки тамомии кутуби Худованд дар Рамазон омадааст ва аммо Қуръон маҳз шаби 27-и он нузул кардааст. Дар маънии лайлатулқадр ҷамии умурот ва ҳукумоти илоҳӣ аз ин сол то соли дигар таслим аст. Ва ба 4 фариштаи муқарраб, дафтари раҳмат ва дафтари азоб ба Ҷабраил (а), дафтари арзоқ ва дафтари наботот ба Микоил (а) ва дафтари борон ва дафтари бодҳо ба Исрофил (а), дафтари қабзи рӯҳ ва аҷали махлуқот ба Азроил (а) таслим шудааст.

 

Ҳоҷӣ Исмоил Пирмуҳаммадзода,

махсус барои хонандагони СССР

 

Чоршанбе, Май 29 2019


Вежагии Рӯза
Хонандаи гиромиқадр! Дар ояи 185, сураи Бақараи Қуръони шариф омадааст: Шаҳру Рамазонал лази унзила фиҳил Қуръон. Яъне дар моҳи Рамазон Қуръон фиристода шуд, ки ҳидояткунанда аст мардумро бо далелҳои равшан ва ҷудокунанда ҳақро аз ботил аст. Чунончи
Моҳи Рамазон гуфт, Худо ҳар кӣ зариф аст,
Донад, ки дар он нозили Қурони шариф аст.
Ҳодисаи якум ин ки нузули Қуръони Шариф дар осмони аввал аст. Ҳодисаи дувуми таърихӣ, ки дар ин моҳ рӯй додааст, муҳорибаи бадр аст, ки дар 17-уми моҳ воқеъ шуда буд. Мусулмонон бо роҳбарии Ҳазрати Муҳаммад (с) ба шумораи каму аслиҳаи ночиз аз болои мушрикон, ки дорои адади сершумори аслиҳаи ҷангӣ буданд, бо ҳукми Худованд пирӯзӣ ёфтанд.

Ривоятҳои рамазонӣ
Ривоят мекунанд, ки Расул (с), ки бо омадани моҳи мубораки шарифи Рамазон ҳар касе фараҳманд гардад, Оллоҳ таъоло ҷасади ӯро бар оташи дӯзах ҳаром мегардонад. Ривоят аст, Оллоҳ таъоло мегӯяд: Кист он кӣ дӯст медорад маро ман дӯст медорам ӯро. Ва кист он кӣ ҳар чӣ талаб кунад аз ман, ҳоҷати ӯро раво гардонам. Ва кист мағфират талабад аз ман, мағфират кунам ӯро.
Пас амр кунад Оллоҳ таъоло, дар моҳи Рамазон кироманкотибинро, ки нависед дар номаи аъмоли бандаи мӯъмин ҳасаноти ӯро ва тарк кунед сайиоти ӯро. Ва маҳв кунад Оллоҳ таъоло аз номаи аъмоли он банда гунаҳҳои гузаштаи ӯро.

Ҳама кутуби Худо дар Рамазон омадаанд!
Ривоят кунанд, ки суҳуфи Иброҳим алайҳисалом дар шаби аввали Рамазон нозил шуд. Тавроти Мӯсо алайҳисалом баъд аз 70 соли суҳуфи Иброҳим дар шаби шашуми моҳи Рамазон нозил гардид. Забури Довуд алайҳисалом пас аз 500 соли Таврот дар шаби 12-уми моҳи Рамазон нозил шуд. Инҷили Исо алайҳисалом баъд вз 1100 сол пас аз Забур шаби 12-уми моҳи шарифи Рамазон нозил гардид. Қуръони Ҳазрати Муҳаммади Мустафо (с) пас аз 622 соли Инҷил дар шаби 27-уми моҳи шарифи Рамазон аз арш ба осмони дунё нозил шуд. Дар муддати 23 сол Ҷабраили амин ба амри Раббулҷалил аз осмони дунё ба гуселонидани ҳазорон ҳазор малоик оят-оят ба ҷаноби пайғамбар онро расониданд.

Биҳишт-муштоқи рӯзадорон
Ривоят мекунад ибни Аббос разияллоҳу анҳу, ки шунидам аз Расули Акрам (с) гуфт:
-Агар умматони ман шарафи моҳи Рамазонро медонистанд, ҳароина таманно мекарданд, ки тамоми сол Рамазон бошад, ки тоати он мақбулу дуои он мустаҷоб ва гуноҳи он мақҳур шавад ва муштоқи рӯзадорон биҳишт аст.
Ривоят кунанд Расул алайҳисалом, ки ҷаннат ба 4 гурӯҳ муштоқ аст: аввал, тиловаткунандаи Қуръон; дувум, нигоҳдорандаи забон, дурӯғ, дашном, бӯҳтон, ғайбат; савум, серкунандаи гуруснагон; чаҳорум, рӯзадорони моҳи шарифи Рамазон. Чи хеле ки мо ҷаннатро мехоҳем, ҷаннат ишонро мехоҳад.
Дар хабар омадааст, ҳар гоҳе, ки ҳилоли моҳи Рамазон рӯй намояд, аршу курсӣ ва фариштагон нидо кунанд, ки башорат бод бар уммати Муҳаммад (с)-ро, ки офтобу моҳу кавокиб,  дар ҳаво мурғон, дар баҳрҳо моҳиён ва кулли зиррӯҳ ҳама омурзиши гуноҳҳони умматони Муҳаммад (с)-ро аз парвардигори оламиён мехоҳанд. Оллоҳ таъоло бар фариштагон фармояд, ки савоби намозу тасбеҳи худҳоро дар моҳи Рамазон ба уммати Муҳаммади Мустафо (с) бибахшанд…

Ҳоҷӣ Исмоил Пирмуҳаммадзода,
махсус барои хонандагони СССР

Чоршанбе, Дек 05 2018

 

Дар газетаи СССР (№30, 26.07.2018) мақолаи ман бо номи «Тақвими Шӯрои уламо ислоҳ намешавад?!) чоп шуда буд. Баъдан Раёсати Маркази Исломии ҶТ вокуниш навиштанд, ки «Тақвими рамазонӣ дуруст аст» (СССР, №34, 23.08.2018). Ва гунаҳкор карданд, ки гӯё бо ғалатгӯиҳоям мардумро ба иштибоҳ меандозам. Ҳоло исбот мекунам, ки кӣ ҳақ аст!

Панҷшанбе, Июн 21 2018


Қавлуҳу таъоло, астаъизубиллоҳ, фиҳо юфрақу куллу амрун ҳаким. Парвардигори раббулиззат мефармояд, ки дар ин шаб ҷудо карда шавад ҳар амре, ки ҳукм шудааст дар ин сол аз барои махлуқот, аз ризқу аз аҷал. Гӯянд, ки лайлатулқадр 9 ҳарф аст. Оллоҳ таъоло лафзи лайлатулқадрро 3 бор дар сураи «Инно анзално» ёд кардааст. Ҷамъ бошад дар 27-уми Рамазон аст. Сабаби пинҳон доштани ӯ он аст, ки мусулмонон шабҳои Рамазонро бо тоату ибодат эҳё кунанд.
Овардаанд, ки дар шаби қадр ихтилоф кардаанд. Баъзе аз уламо гуфтаанд, ки шаби қадр аввали моҳи Рамазон аст. Гурӯҳи дигар гӯянд, ки шаби 17-уми Рамазон аст, бархеи дигар бар онанд, ки дар даҳаи охири Рамазон аст.

Панҷшанбе, Июн 14 2018


Гуфтори олимон дар бораи рӯза
Акнун дар бораи Рӯза ва аҳамияти он сӯҳбат мекунем. Алломаи марҳум Саид Муҳаммадризо дар «Тафсири мунор» ҷилди 1, саҳифаи 148 мегӯяд: «Яке аз фавоиди рӯза дар саломатии инсон ин, ки барҳам медиҳад ва дур мекунад моддаҳои таҳшиншудаи дар бадан бударо. Хусусан аз танпарварону ҳамкорон ё бекорон мехушконад тамоми рутубатҳои зарароварро ва пок месозад рӯдаҳоро аз табоҳии талха ва аз заҳрҳои тезу тунде, ки онҳоро пурхӯрӣ пайдо мекард …». Қоидаи дигари рӯза ин ки об мекунад равғани зиёдатиро ё монеа мешавад ва намегузорад, ки дигар дар шикам равған зиёд шавад. Ҳоло он ки зиёдатии равған дар бадан барои кори дил хатарнок аст.

саҳ 10 аз 17

Китобҳо

Flag Counter