13.12.2019. Соат ба вақти Душанбе 17:00 дақиқа. Толори китобхонаи Маркази кӯдак ва наврасони ш. Душанбе. Бо ташаббус ва дастгирии бевоситаи раҳбари ин даргоҳ-Комилҷон Холов, журналист ва ровии камназир, маҳфили муаррифӣ-презентатсияи китоби нави Ҳунарманди аршад ва саршиноси миллат-Ҷамшед Исмоилов, бо унвонии «Истиқлоли Ватан» баргузор гардид.
Китоби мазбур, ки дар ҶСП «Ганҷ нашриёт» ба дасти чоп расид, 50 суруди Ҷамшедро бо матн ва нота-адворбандияш фароҳам дар бар гирифта, дар олами мусиқаи миллӣ камназир аст. Зеро кам дидаем, ки ҳунармандон суруду таронаҳои хешро адворбандӣ кардаву нашр сохта бошанд. Мутаассуф, аксарияти ромишгарон такя бар хотираи радиову телевизион доранд, вале мо шоҳидем, ки бо сабабҳои усуливу аслӣ ва табииву солзадагӣ суруду таронаи ишон гум мешаванд. Фарзи мисол, аз Акашариф Ҷӯраеву Одина Ҳошим, Зафар Нозиму Маъруфхоҷа Баҳодуров ва ғ. ва ҳ. кам суруду тарона боқӣ мондааст. Яъне нашри «Истиқлоли Ватан»-и Исмоилов паёме бар сарояндагони саршинос аст, ки ба бӯи диску флешу интернету радиову телевизион нашуда, таронаҳошонро адворбандӣ кунанд. Зеро китоби адвор барои абадият аст!
Дар маҳфил, ки садраш профессор Иброҳим Усмонов буд, ҳунармандони аршади санъати мусиқаи миллӣ-Файзалӣ Ҳасан, Давлатманд Холов, Ҳаётой Муъминова, Дона Баҳром, Фурқат Саид, Ҷумъахон Исмоилов, Толиб Бобоев, Сӯҳроб Мирзоев, шоири тавоно-Гулназар Келдӣ, журналистон Ҷонибек Асрориён, С. Мизроб ва даҳҳо тани дигар ширкат ва суханронӣ намуданд.
Минҷумла сардабири газетаи мардумии СССР дар суханронияш изҳори нороҳатӣ кард, ки мутаассуф имрӯз сурудҳои ватанпарастӣ, миллатдӯстдорӣ, давлатсипосӣ ва таронаҳои бахшида ба Сарвари Давлатро нафароне низ месароянд, ки тавон, ҳунар ва масъулияти онро надоранд. Ӯ гуфт:
-Ҷамшед Исмоил вақте суруди «Ӯ ҷони миллат аст!»-ро мехонад, вуҷуди касро ифтихор фаро мегирад. Вале чигуна шуда, ки имрӯз нафаре таронаи кӯчагии бемаъниву бе мантиқ мехонаду пагоҳ даъват ба ватанпарастӣ менамояд? Мардум ин ҳамаро мебинаду медонад ва дар чашми халқ патриотизм ва давлатпарастӣ ба 1 манзараи танз ва хандахариш мубаддал мегардад. Шумо дидаед, ки фарзи мисол, Алла Пугачёва ё Филипп Киркоров таронаҳои патриотӣ ва ватанпарастӣ хонанд? Не! Пас, чаро дар мо ҳар сакалтуву бодоварда ҳатман суруди ватанпарастӣ мехонанд? Вазорати фарҳанг, Иттифоқи композиторон, Кумитаи Радиову Телевизион бояд сари ин масъала умқан биандешанд ва садди роҳи ин раванд шаванд, ки оқибати нек надорад!
Пешниҳоди фавқро аксарияти кулли ҳозирин дастгирӣ намуданд.
Дар охири маҳфил устоди устодони санъати миллӣ ва асосгузори «Сабки пойтахт»-Ҷамшед Исмоилов бо шогирдонаш табъи ҳозиринро хуш ва чанд суруд-шлягери хешро тақдими аҳли маҳфил карданд. Мо Метавонем!
М. Мубориз
СССР
Боварнокарданист, вале Мирзоватан Миров, яке аз пояҳои устувори театру синамо ва мусиқаи Тоҷик ин ҳафта ба синни мубораки 70 мерасанд! Чаро боварнакарданист? Зеро Маэстро имрӯз ҳам ҳамонгуна ҷавон, зебо, пурҳаракат ва серкор аст, ки Худо ба 100 солагӣ чунинаш расонад. Дар бораи эҷоди ӯ метавон рӯзу ҳафтаҳо сӯҳбат кард. Вале мо танҳо 2 нақши боризи ӯро ин ҷо мегӯему хонандаро ба мутолиаи матлаб даъват мекунем. 1. Миров аз ангуштшумор ҳунармандонест, ки ба ӯ офаридани нақши Ленин-доҳии пролетариатро дар айни авҷи сотсиализм бовар карда буданд. Огаҳон медонанд, ки нақши Ленинро ба кам касоне бовар мекарданд. Ва дуввум ин ки ӯ муаллифи яке аз таронаҳои маъруфтарини Одина Ҳошим- «Кӯҳандиёро» мебошад.
Юбилей муборак, устоди устодони саҳна!!! Мо Метавонем!
МИРЗОВАТАН МИРОВ 70-сола шуд!!!
Ходими хизматнишондодаи санъатиТоҷикистон,Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон, дорандаи ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯ Абдуллоҳи Рӯдакӣ, М.Миров 8-декабри соли 1949,дар деҳаи Кунгураи собиқ ноҳияи Дашти Ҷам (ҳозира ноҳияи Шамсиддини Шоҳин) дар оилаи хизматчӣ ба дунё омадааст. Соли 1965 хатмкунандаи омӯзишгоҳи маданӣ-равшаннамоии ба номи Ҷ.Бӯйдоқов. Соли 1972 факултети санъати донишгоҳи омӯзгории ба номи Т,Г.Шевченко-факултети “Актери театрҳои мазҳакаи мусиқӣ”-ро хатм менамояд. Аз соли 1972 дар театри мусиқӣ-драмавии шаҳри Кӯлоб ба ҳайси актер-овозхон ва баъдан ба сифати саррежиссёри театр кор мекунад.
Соли 1980 Курси олии режиссёриро дар шаҳри Москва хатм менамояд. Аз соли 1980 то соли 19992 Роҳбари бадеии театри мазҳакаи мусиқии шаҳри Кӯлоб шуда кор кардааст. Соли 1993 то соли 1995 режиссёр ва баъд то соли 1997 роҳбари бадеии театри Академӣ-драмавии ба номи А.Лоҳутӣ. Соли 1999 то соли 2001 сардори раёсати санъати вазорати фарҳанги Ҷумҳурӣ буд. Соли 2002 раиси иттифоқи арбобони театрии Тоҷикистон интихоб мегардад. Соли 2003 ба вазифаи саррежиссёрии театри давлатии Ҷавонон ба номи М Воҳидов таъин мегардад.
Парвози Парастуи Мирзои Ватан
Соли 1989 дар Фестивал-озмуни театрҳои Ҷумҳурӣ «Парасту» бо спектакли драммаи мӯсиҷии «ФИШОР»-и С.Аюбӣ дар шаҳри Душанбе баромад намуда, сазовори Шоҳ-Ҷоиза мегардад. Худи ҳамон сол дар Фестивали байналхалқии театрҳои Осиёи Марказӣ дар шаҳри Фрунзеи Ҷумҳурии Қирғизистон Ҷоизаи «Беҳтарин спектакли мусиқӣ»-ро сазовор мегардад. Соли 1995 дар театри Академӣ-драммавии ба номи А.Лоҳутӣ фоҷиаи В.Шекспир «Ромео ва Ҷулета»-ро ба саҳна гузошта, дар Фестивал-озмуни театрҳои Ҷумҳурӣ «Парсту» ба гирифтани ҷоизаи «РЕЖИССЁРИ БЕҲТАРИН» сазовор мегардад.
Соли 1998 роҳбари бадеии барномаи консертии «Рӯзҳои фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Ҷумҳурии Узбакистон» таъин мегардад ва барои бо муваффақият гузаштани ин чорабинӣ, аз тарафи ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, ба гирифтани Унвони Ҳунарпешаи халҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон сарфароз мегардад.
Соли 2001 дар асоси оҳангу сурудҳо ва анъанаҳои суннатии мардумӣ, намоиши мусиқи-фолклории «Тӯй, ё ишқи духтари ҳамсоя»-ро таҳия мекунад. Худи ҳамон сол бо ин спектакл дар 111-умин Олимпиадаи умумиҷахонии театрҳо,дар шаҳри Москваи Федератсияи Русия, иштирок намуда,сазовори баҳои баланд мегардад. Мутахасисони соҳаи театрҳои касбӣ аз шаҳрҳои Москва, Петербург ва давлати Полша ин намоишномаро як равияи нав дар санъати театрии ҷаҳон номиданд.
Соли 2003 спектакли мусикӣ-фолклорӣ «Рақси Нодира»-ро дар театри рақсии «Падида» таҳия мекунад (муаллифон Ҳ.Абдураззоҷов ва М.Миров) ва дар фестивали байналмилалии театрҳо ба номи А.П.Чехов дар шаҳри Москваи Фадаратсияи Русия ширкат варзида, сазовори баҳои баланди мунаққидон ва тамошобинон мегардад.
Фаолият дар хориҷи кишвар
Соли 2005 дар шаҳри Кобули Ҷумҳурии Исломии Афғонистон, дар муддати 1 моҳ ба ҳунармандони Афғонистонӣ аз фанни режиссёрӣ ва маҳорати актёрӣ дарс гуфта, дар театр-студияи Офтоб, аз рӯи асари Н.Табаров спектакли «ТАРС»-ро бо ҳунармандони Афғонистон таҳия намуда, ба тамошобинони сершумор пешкаш менамояд.
Мирзоватан Миров Солхои 2007,2008,2009,2010, 2011 ва 2012 дар Фестивали байналхалқии мусиқии «ГУЛИ СУРХ» дар шаҳри Мазори Шарифи Ҷумҳурии Исломии Афғонистон ба сифати роҳбари гурӯҳҳои мухталиф ва чун овозхон иштирок намуда, «Лауреати фестивали байналхалқии мусиқии Гули Сурх»мегардад.
Соли 2009 бо спектакли «ЧАШМОНИ БАРОДАРИ ҚИЁМАТӢ»-дар шаҳри Кобули Ҷумхурии Исломии Афғонистон, дар Фестивали 6-ӯми театрҳои Миллии Афғонистон баромад намуда, ба гирифтани ҷоизаи «КОРГАРДОНИ БЕҲТАРИНИ ФЕСТВАЛ» сазовор мегардад.
Мирзоватан Миров соли 2010 бо спектакли « Чашмони бародари қиёматӣ» дар 10-ӯмин фестивали байналхалҷии театрҳо бо номи «Шери тиллоӣ» дар шаҳри Лвови Ҷумҳурии Украина ширкат меварзад ва дар қатори дигар театрҳо сазовори дипломи ин фестивал мегардад.
Мусиқаи Мири Ватан
Мирзоватан Миров чун оҳангсоз ба спектаклҳои зерин оҳанг навиштааст: “Садбарг”- Султон Сафаров, »Зани оҳанин»-и драматурги шинохтаи Ӯзбакистон Шароф Бошбеков, »Карим-Девона»-и Турахон Аҳмадхонов, Ҷавонмардро кӣ дуздид»-и драматурги доғистонӣ Иссо Баташев,”Як танга тилло»-и Ато Ҳамдам, барномаи мусиқии театрикунонидашудаи«Ганҷи Парешон» (Муаллиф ва коргардон М.Миров), драммаи мусиқии «Гурд»-и С.Аюбӣ, мазҳакаи мусиқии «Моҷарои имтиҳон»-и А.Атобоев, мазҳакаи мусиқии «Биё, барфибобо,биё, соли нав»-и Наримон Бакозода ва ғайраҳо.
Андешаи санъатшиносон оиди эҷодиёти Мирзоватан Миров.
(Оиди спектакли «Салом падарони азиз!»Н.Отколенко.)
«Спектакль поставлен живым режссёром и живые актёры на сцене.Это очень професанальный режиссёр».
Соколянский А.Ю. Театральный критик, Кандидат искусствоведения, 1988.г.
Оиди спектакли «Фишор»
«Надо отдать должное режиссёру Мирзоватану Мирову, что ни разу в своем прочтении пьесы он не изменил идее причти и режиссура выстроена самым талантливейшим образом.И актёрам было предложена форма самочувствия, которая не имеет ничего обшего с элементарно бытовым поведением»
Михалёв В.П. Доктор философских наук. Искусствовед, г.Москва
«С огромным интересом смотрел спектакль «Фишор».Получил истинное удовольствие от слияние музыки, авторов, артистов, зрителя».
Марк Захаров,Народный артист СССР, Главный режиссёр театра Ленинского Комсомола Г.Москва
«Тӯй ё ишқи духтари ҳамсоя»
(Намоиши мусиқи-фолклорӣ)
«Свадба или любовь к соседской дочке,(Реж. Мирзоватан Миров) явился не просто ярким зрелищем,завораживающим своими,песнями,танцами—это была какая-то космическая стихия; в этом действе пульсировала живая,настоящая энергия!».
Алла Часовникова театральный критик, Кандидат искусствоведения Г.Москва
- Салом ба СССР-и азиз! «Гулбоғи адибон»-и ш.Истаравшан, ки ба шарофати 2500 солагии Истаравшан бунёд шуда буд, имрӯз тахриб гашта, дар ҳудуди он таҳкурсии биноҳои баландошёнаро гузошта истодаанд. Ин гулбоғро, ки соли 2002 ба истифода дода буданд, девори ба шакли китобҳо оро додашуда гирд гирифта, намунаи 20 акси адибон, ки 700 нафаранду дар таърих гузаштаанд, ба монанди Хоҷа Юсуфи Возеҳӣ, Назмӣ, Сури Шиблӣ, Солики Шаҳдӣ, Султонхоҷаи Адо, Иброҳим Махдуми Истаравшанӣ, Дилшоди Барно ва Зуфархон Ҷавҳарӣ насб шуда буданд. Дар байни гулбоғ нимпайкараи Зуфархон Ҷавҳариро гузоштанд, вале баъд онро аз инҷо гирифта ба назди мактаби №32, ки номи эшонро дошт, бурданд. Пасон дар гулбоғ пайкараи барқади Абӯабдулло Рӯдакӣро гузоштанд. Пайраҳаҳои гулбоғро дар вақташ бо татасангҳо чида, гулу гулзор карда буданд ва инҷо маркази тамоми чорабиниҳои фарҳангии шаҳр ба ҳисоб мерафт. Истаравшани қадимаю ҷавон 1 гулбоғ дошту аз он мефахрид, акнун бошад онро низ тахриб мекунанду дар ҷояш биноҳои баландошёна қомат меафрозанд. Биноҳои наву муосири истиқоматӣ созанд хуб, вале аз байн бурдани ягона ҷойи фарҳангӣ магар кори дуруст аст!?
Алӣ Бароти Истаравшанӣ, ш.Истаравшан
Ҳафтаи равон дар толори маҷлисгоҳи Раёсати Академияи Илмҳои Тоҷикистон муаррифии китоби олимони тоҷик М. Нарзиев ва Р.П. Чеботарев: “Зиҷи радиантҳо, суръатҳо, мадор ва масири атмосферии радиометеорҳои дар Тоҷикистон мушоҳида шуда” баргузор гардид, ки дар кори он олимон аз Институтҳои тадқиқотӣ-илмии Академияи илмҳо, устодону донишҷуёни кафедраи астрономияи Донишгоҳи миллӣ ва устодон аз Донишгоҳи славянии Тоҷикистон ширкат намуданд.
Зиҷи радиометеорҳои Тоҷикистон маводҳои мушоҳидавии 8916 метеороидҳое, ки дар расадхонаи астрономии Ҳисор ҳамзамон аз рӯи Барномаи экспедитсияи метеории СССР дар ш.Могодишои Сомалӣ солҳои 1968-1969 мушоҳида шуда буданд, дар бар мегирад. Зиҷҳои радиометеорҳое, ки қаблан дар Англия (Джодрэл Бэнк), Канада (Оттава), США (Гарвард) ва дар СССР-дар Украина (Харков), РСФСР (Қазон, Обнински) рӯи кор омада буданд, дар бораи радианҳои метеороидҳое, ки асосан дар нимкурраи шимолии осмон ҷойгир шуда буданд, маълумот медоданд. Радиант гуфта нуқтаеро дар курраи осмон меноманд, ки аз он метеороидхо вориди атмосфераи Замин мешаванд. Маводҳое, ки Зиҷи фарогир аст, ҳам радиантҳои нимкурраи шимолӣ ва ҳам ҷанубиро дар бар гирифта, маълумотҳои қаблиро дар бораи моддаҳои метеороидӣ комилан пурра менамояд.
Зиҷ радиометеорҳои Тоҷикистон аз Зиҷҳои қаблан интишоршуда комилан фарқ мекунад, ки ба ин: якум, Зиҷи мазкур метеорҳои қадри ситорагиашон аз +5.5m дурахшон-тарро фарогир аст. Ин дар ҳолест, ки Зиҷҳои дар Оттава, Гарвард, Обнинск ва Харков қаблан нашршуда метеорҳои қадри ситорагиашон аз +5.5 то +13 – ро фарогир буданд.
Дуюм, хатогии ченкунии кунҷи зенитии радиант бо усули импулсӣ-ифраксионӣ, ки дар коркарди маводҳои мушоҳидавии Оттава, Гарвард, Обнинск ва Харков истифода шуда буданд, бо зиёд шудани кунҷи зенитӣ то 60-70° беш аз 2-3 маротиба зиёд шуда, зимни боз ҳам зиёдшавии кунҷи зенитӣ ба якборагӣ меафзояд, ки ин мантиқи истифодабарии чунин метеорҳоро аз байн мебарад. Хатогии ченкунии кунҷи зенитии радиант бо усули пеленгатсионӣ-вақтие, ки дар Тоҷикистон коркарду мавриди истифода қарор гирифт, аз қимати кунҷи зенитӣ вобаста нест.
Сеюм, радианту суръати метеорҳо дар расадхонаҳои дигар бо усули импулсӣ –дифраксионӣ чен карда шуда буданд. Аммо ин усул барои коркарди 15-25% метеорҳо истифода мешуду халос, ки ин ба сарфи назар шудани қисми зиёди метеорҳо оварда мерасонад. Усули пеленгатсион-вақтие, ки дар коркарди метеороидҳои Расадхонаи астрономии Ҳисор мавриди истифода қарор гирифт ин камбудиро аз байн мебарад.
Чорум, Зиҷи мазкур дар баробари радианту суръат ва мадори метеороидҳо бори аввал баландии нуқтаи аксхурии радиомавҷ ва чунин параметрҳои физикӣ ба монанди зиччии хатии электронӣ, қадри ситорагӣ ва массаи ҳар як метеорро фарогир аст.
Панҷум, параметҳои физикию динамикии метеороидҳои Зиҷ дар асоси натиҷаҳои муштараки радио-оптикӣ алоқаманд (калибровка) шудаанд. Ин имконият медиҳад, ки натиҷаҳои бо усули радиолокатсионӣ ҳосил шуда, бо натиҷаҳои оптикӣ (фотографӣ, теле-визионӣ видеоӣ), ки дар расадхонаҳои дигар мушоҳида шудаанд, муқоиса карда шаванд.
Шашум, натиҷаҳои дар Зиҷ пешниҳодшуда имконият медиҳанд, ки метеороидҳои спорадикӣ, селҳо ва ассотсиятсияҳои шиҳобӣ (аз ҷумла радиантҳои нимкурраи ҷанубии осмон) таҳқиқ карда шаванд. Чунин имконият на дар ҳамаи дастгоҳҳои радиолокатсионии Расадхонаҳои дигар имконпазир аст.
Ва ахиран ҳафтум, муҳимияти Зиҷи радиометеорҳои Тоҷикистонро Иттиҳоди бай-налмилалии Астрономҳо ба назар гирифта, онро дар радифи мушоҳидаҳои фотографӣ ва видеоӣ дар сайти худ: https://www.astro.sk/~ne/IAUMDC/PhVR2018/ ҷойгир намуд.
Зикри хайр
Ман аз овони мактабхонӣ ба эҷодиёти адиби зиндаёд Наримон Бақозода тавассути маҷаллаи “Машъал” ва рӯзномаи “Пионери Тоҷикистон” ошно будам. Шеърҳои барои бачаҳо навиштаи Н. Бақозода бисёр самимӣ ва таҷасссумгари дунёи рангину зебои кӯдакон буданд.
Ортиқ-шоҳи ҷоҳил???
Баъдан дар саҳнаи Театри давлатии академӣ-драмавии ба номи А. Лоҳутӣ дар яке аз намоишҳои барои бачаҳо навиштаи устод Бақозода, ки “Бахтатро бедор кун” ном дошт, нақши шоҳ Кузурбойро офаридам. Дар ин афсонаи басо ҷолибу шавқангез иҷрои нақши як шоҳи золиму ҷоҳил барои ман имтиҳони хуби ҳунарӣ буд. Устод Н. Бақозода дар машқҳои ниҳоӣ ба театр меомаданд, ба мо ҳунармандон баҳри ворид шудан ба олами ботинии қаҳрамонони худ ҳам маслиҳатҳои муфид медоданд ва ҳам бо суханони пурмеҳри худ илҳом мебахшиданд. Ҳамин тавр ман устод Н. Бақозодаро ҳамчун адиби масъулиятшинос ва инсони нармдилу меҳрубон, хушлаҳну хушгуфтор шинохтам.
Эҷодкоре, ки барои насли наврас, барои кӯдакон заҳмат мекашад, рисолати басо муборак ва созанда дорад, зеро ӯ барои оянда, барои бунёди ҷомеаи бофарҳангу маърифатобод ранҷ мекашад. Афсонаи “Бахтатро бедор кун” ба наврасону мактабиён ва ҷавонони солҳои 80-уми қарни гузашта бисёр хуш омад. Мо ҳунармандон дар иҷрои нақшҳои худ, ки хислату рафтори аҷоиб ва гуногуну рангин доштанд, бисёр лаззат мебурдем ва бо шавқу кайфияти хоса образҳои ҷолиби афсонавӣ меофаридем. Намоиш диловариву шуҷоат, дӯстиву якдилӣ, накӯиву хайрхоҳиро бар муқобили зулму ситам, ноадолативу ҷаҳолат гузошта, билохира тантанаи адолату ҳақиқатро нишон медод. Аз он, ки тамошогарони наврас аз дидани ин афсонаи рангину зебо завқ мебурданд ва ба худ сабақи диловариву ватандӯстӣ мегирифтанд, илҳоми мо-ҳунармандон боз ҳам саршортар мегашт.
Иҷрои нақши шоҳи золим бо хислатҳои аҷибу хандаовараш ба худи ман ҳам бисёр писанд буд ва ҳамеша бо шавқу нерӯи ҷавонӣ рӯи саҳна меомадам...
Кадри ҳавойии устод
Дар доираи ин ҳамкории эҷодӣ бо устод Н. Бақозода сӯҳбату вохуриҳои судманде доштем. Хусусан нишасти дӯстона бо аҳли эҷоди намоиш дар ҷои кори устод Шӯъбаи Тоҷикистонии бунёди сулҳи Иттиҳодӣ Шӯравӣ хеле хотирмон буд. (Сабти намоиши “Бахтатро бедор кун” дар бойгонии телевизиони тоҷик маҳфуз аст.) Бо тақозои қисмат соли 1990 боз бо устод Н. Бақозода, вале ин бор дар телевизиони тоҷик ба ҳамкории дигари эҷодӣ муваффақ шудем. Яке аз коргардонҳои маъруфи телевизиони тоҷик Наим Латифов (ёдаш ба хайр) тасмим гирифт, ки аз рӯи намошномаи мазҳакавии Н. Бақозода “Кадри ҳавоӣ” спектакли телевизионӣ таҳия намояд. Шодравон Н. Латифов иҷрои нақши асосӣ Ғоибхонро ба ман бовар намуд. Баъди ошноӣ бо асар ман дарк кардам, ки ин ҷо масъулияти басо гарону ҳамзамон пурифтихор ба дӯши ман вогузор шудааст. Нахуст ин, ки мавзӯи асар мавзӯи басо муҳиму доғи рӯз буд, яъне мавзӯи дарду иллати миллати тоҷик-мавзӯи маҳалгароиро баррасӣ менамуд.
Лоиқу Камолу Бақозода
Ин мавзӯъ дар адабиёти тоҷик камубеш дар як-ду шеъри устод Лоиқ ва шеъри “Тоҷикистонро дигар қисмат макун”-и Камол Насрулло таҷассуми худро ёфта буд, аммо дар наср, дар драматургия ва аз ҳама муҳимаш дар минбари баланди иттилоотиву идеологӣ-телевизион бори аввал бо ҳаҷви тезу тунд ва кинояву мутояба сахт маҳкуму мазаммат мегардид. Ин нахустин иқдом дар ифшои дарду доғи миллат аз минбари баланд,аз телевизиони тоҷик ҷуръату ҷасорати бузурге буд, ки аз устод Н.Бақозода ибтидо гирифту коргардони соҳибтаҷриба Наим Латиф ва мо ҳунармандонро низ илҳому нерӯ бахшид.Ин намоиш фиғоне буд,фарёди қалбҳои миллатдӯстоне буд алйҳи маҳалгароёни хоину ғаразҳои нопоки эшон. Ман ки худ дар тӯли умрам, хоса дар айёми ҷавониҳоям, дар роҳи фаъолияти эҷодиам аз ин мараз, аз ин заҳрпечак, яъне аз иллати маҳалгароӣ зарбаву зарарҳои зиёде дида будам, нақши Ғоибхонро нақши худам донистам.
Дар мувофиқа бо муаллиф ва коргардон барои намоиш ва махсусан барои қаҳрамони худам чанд монологу хитобаҳо ва аз ашъори устод Лоиқ байтҳои мувофиқеро илова намуда, фиғону эътирози худро дар иҷрои нақш қавитар гардонидам. Афзудаҳои ман дар намоиш ба устод Н. Бақозода хеле писанд омад ва бо меҳру муҳаббат, бо арзи сипосу мамнуният маро табрику шодбош гуфтанд. Бо қаноатмандӣ изҳор намуданд, ки он чӣ ман мехостам, шумо онро пиёда сохтед, тири маро ба ҳадаф расонидед. Фиғони дили маро тавассути ин намоиш ва ҳунари шумо гӯши ҳазорон-ҳазор мардуми диёр шунавид. Устод офарину аҳсант мегуфтанду мисли кӯдак шодӣ мекарданд, балки худ қалби дардошное доштанд, ки ба ҳама ҳаводис ва зуҳуроти ҷомеаву иллатҳои он бетараф набуд.
Санги сафеду сиёҳ
Баъди пахши намоиш дар ҷумҳурӣ гӯё таҳаввуле дар андешаҳо, сӯҳбатҳо ва амалҳо ба вуқӯъ пайваст. Дар ҳама ҷо, дар ҳар ҳолати мушоҳидаи маҳалгароӣ сухан аз намоиши “Кадри ҳавоӣ” мерафт. “Санги сиёҳӣ”, “Санги сафедӣ”- ин ибораҳо бо тамасхуру ханда вирди забони хурду калон гардиданд. Бо шарофати ин намоиш он замон мо “қаҳрамони рӯз” гаштем. Ҳар куҷо, ки мардум моро медиданд, “ҳа, санги сафедӣ!” ё “санги сиёҳӣ”-гӯён вокуниши пурэҳтироме зоҳир менамуданд.
Бисёр мансабдорону зимомдорон дар симои қаҳрамони манфии асар- роҳбари корхона чеҳраи худро медиданд. Баъзе роҳбарон талошу мудохила ҳам мекарданд, ки пахши намоиши “Кадри ҳавоӣ”-ро маҳдуд ва ҳатто манъ намоянд. Билохира ҳамин тавр ҳам шуд, ки сабти он аз бойгонии телевизион “ғайб” зад. (Танҳо дар телевизиони “Сафина” як нусхаи сабти он маҳфуз аст, ки баъзан пахш мешавад.)
Нуктаи ифтихорангезе аз ин ҳамкорӣ боз он буд, ки соли 1992 ман барои иҷрои нақши асосӣ дар намоиши “Кадри ҳавоӣ”-и Н. Бақозода ( ва ҳамчунин намошҳои телевизионии “Ҳаёт ва ишқ”-и Ф. Ансорӣ, “Ашки сӯзон”-и Б. Икром) сазовори ҷоизаи Иттифоқи ҷавонони Тоҷикистон шуда будам...
Ҳамин тавр ба василаи ҳамкориҳои эҷодӣ ва вохӯриву сӯҳбатҳои зиёде аз устод Наримон Бақозода хотираҳои неку гуворое дар кӯлбори ёдҳоям боқӣ мондаанд. Чеҳраи нурониву ҳамеша хандонашон пайваста дар ёдам мондааст. Руҳашон шоду охираташон обод бод!..
Ҳунарпешаи мардумии
Тоҷикистон Ортиқи Қодир
ХАБАРҲОИ ОХИРИН
- Эълони карантин ба шаҳрвандони 16 кишвар Назар
- Токио-2020: нахустин роҳхатҳои олимпии боксчиёни тоҷик Назар
- Қатъи муваққатии вуруди мусофирон ба Россия Назар
- Қазовати президентӣ Назар
- Омӯзгори асил! Назар
- Волонтёрони дағали “Сity cart” Назар
- Табрикоти Раиси Раёсати Бонки давлатии амонатгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон «Амонатбонк» Назар
- Модари матбуоти тоҷик 70-сола шуд!!! Назар
- Ҷавониятон секин-секин равад! Назар
- Суманак-рамзи Соли нави миллӣ ва Наврӯзи байналмилалӣ Назар
- Карантин-357 нафар ҳанӯз таҳти назорат қарор доранд Назар
- Редаксия супориш дод: Гул бихар! Назар
