(интермедия)

Нависандаи бузурги рус М.Горкий гуфта буд, ки дар ниҳоди химия хушбахтии одамизод нуҳуфтааст. Дар ҳақиқат, агар мо аз ин фан тасаввуроти кофӣ надошта бошем ҳам, дар ташноб аз навиштаҷоти зарфи полимерии шампун таркиби онро албатта мехонем. Шубҳае нест, ки имрӯз сифати ҳаёт ва зиндагии арзандаи одамон, саломатии онҳо, пешравии тиббу техника, маданияту санъат... аз ин фан вобастагии қавӣ дорад. Химия сирф фанни иҷтимоӣ ва гуманитарӣ буда, мақсади олии он баровардани эҳтиёҷи одами хокӣ (аниқтараш бардоштани ҳар нозу нузи он) аст. Ғараз аз гуфтаҳо қайд кардани муҳимияти ин фан буда, инчунин гуфтани нуқтаи зер низ ҳаст: моро мебояд аз наврасию кӯдакӣ бо ин фан ошноӣ пайдо кунем. Ҷои таассуфи зиёд аст, ки масалан, чун дар Россия кӯдакони мо дастури химияи ба синну солашон мувофиқ надоранд, китобчаҳои шавқовари химиявии махсус барои кӯдакону наврасон эҷодшуда қариб ки нестанд. Бо пайдо шудани ХИШ (“Хонаи Илмҳои Шавқовар”-ба гуфтаи муаллим Сафаралӣ Раҷабов) шояд дар ҳалли ин масъала имкониятҳои калон пайдо хоҳад шуд. Ба сатҳи дониши химиявии аксар донишомӯзон назар карда, ба чунин хулоса омадам, ки донишомӯзи имрӯза, мутахассиси химияи имрӯзро аз солҳои наврасӣ ба азхудкунии ҷиддии ин фан тайёр намудан мувофиқи мақсад аст. Ба фикри шахсии ман агар наврас дар ХИШ таомул-реаксияҳои аҷоиби химиявиро бинаду баъзеи онҳоро худаш (бо ёрмандии калонсолон ё роҳбалад) иҷро кунад, дар зеҳни ӯ саволҳои зиёде аз қабили “Чаро ин тавр шуд?” пайдо мешавад. Ин қадами аввали наврас ба фанни марказии дунёи имрӯза-химия хоҳад шуд. Андешаи он, ки баъди сохтмони НОБ-и Роғун чӣ қадар корхонаҳои илмию саноатӣ дар ҷумҳурӣ пайдо мешаванд, моро вазифадор мекунад, ба масъалаи тарғибу ташвиқи химия аҳамияти ҷиддӣ диҳем. Агар кӯдак аз химия тасаввуроти кофӣ набарад, ҷаҳонбинияш маҳдуд мемонад ва дар ҳалли проблемаҳои мубрами рӯз нотавонияшро эҳсос хоҳад кард. Кош, тезтар ин маркази инкишофи зеҳнӣ пайдо мешуду мо-устодони донишкадаҳо ёрдами амалии худро мерасондем.

Диловар Муродов,
декани факултаи химия ДДОТ, номзади илм, дотсент

Аз ҳама хабари муҳим барои ман он шуд, ки имрӯз муаллиму духтури Конибодом сари вақт маошашро мегирад. Айни замон дар тамоми ташкилотҳои буҷавӣ ва ғайрибуҷавии Конибодом қарздорӣ аз музди меҳнат вуҷуд надорад! Офарин!!!

Зан нодухтар бошад, нагирем?
Салому дуруд ба аҳли қалами газетаи мардумии СССР! Аз домуллои гиромии мо-Ҳоҷӣ Мирзо Ибронов роҷеъ ба 1 мушкили умдаи ҷамъияти навхонадорони имрӯз 1 чиро пурсиданиям. Оё барои мо-ҷавонон, зарур аст, он занеро, гирем, ки бояд духтари бокира бошад? Агар зани интихобкардаву дӯстдоштаи мо нодухтар бошад, пас бигирияш гунаҳгор мешавӣ? Хоҳишмандам инро бо тафсил шарҳ бидиҳед.

Абӯбакр Шамсиддинзода, донишҷӯ, н.Ҳисор

Қурбонгулӣ Бердимуҳаммадов-президенти Туркманистон дастур дод, ки имтиёзҳои иҷтимоӣ барои об, газ ва барқи ройгон бекор карда шаванд. Ин дастур дар ҳоле аст, ки даромади буҷаи Туркманистон дар муқоиса бо коҳиши арзиши нерӯи барқ ва интиқоли он ба хориҷа кам шудааст. Дар фармон омадааст, ки нархҳои пардохти об аз 1 ноябр то 1,43 доллар барои ҳар 10 метри мукааб об зиёд карда шавад. Ин беҳтарин посух ба тоҷикаконест, ки дар интернет мегуфтанд, Туркманистон ба мардумаш имтиёзҳо додаасту Тоҷикистон намедиҳад...

Муаллими собиқадор Ғозибеки Авазиён аз деҳаи Эшонои ноҳияи Кӯҳистони Мастчоҳ (тел: 92 811 85 97) дар меҳмонии газетаи СССР гуфт, ки ноҳияи мо аз аввал то охир проблема аст. Мисол, на барои раиси ноҳия-Муҳаммадҷобир Раҷабзода ва на ба Абдураҳмон Қодирӣ-раиси вилояти Суғд ягон аҳамият надорад, ки мо-мардум зиндаем, ё мурда. Инро ба чӣ хотир гуфтам? Тамоми он мушкилоте, ки то имрӯз чандин бор дар газетаи СССР гуфтам, ягонтои он ҳал шудагӣ нест ва проблемаҳо ҳамон хеле ҳаст, ки 1 сол пеш буд! Агар дар бораи дилхоҳ проблема нависем, аз мақомоти ноҳия ба сари мо фишор меоранд, ки “барои чӣ навиштӣ, ё ба ҳама ҷо эълон кардӣ?”. Ман фикр мекунам, ки ноҳияи мо назар ба шаҳри Ваҳдат 100 сол ақиб мондааст, зеро ягон корхонае, ки мардум шабонарӯз дар он ба кор фаро гирифта шавад, нест!!! Новобаста аз он, ки ноҳияи мо баъд соҳибистиқлолии Тоҷикистон таъсис ёфтааст, аммо чаро ягон пешравӣ, рушд ва навигарӣ дида намешавад? Инро то сатҳи вилоят ҳама медонад, лек ягон парво надоранд.

Акбаралӣ Абдуллоеви 33-сола, ҷияни ҳамсари Ислом Каримов-президенти собиқи Ӯзбакистон, ки тобистони имсол ҳаққи паноҳандагӣ дар Украинаро ба даст оварда буд, аз ин кишвар рафтааст. Ҳоло дар куҷо будани ӯ маълум нест. Нашрияи “KyivPost”, ки қазияи Акбаралиро дар Украина пайгирӣ дошт, навиштааст, чанд муддат боз ӯро пайдо карда наметавонанд. “Дар ин кишвар чизе набуд, ки ӯро нигоҳ дорад. Ҳаққи паноҳандагии Украина роҳи ӯро ба кишварҳои дигар боз кард. Ба ҷуз ин, ӯ шиносномаи чандин кишвар, аз ҷумла, ҷумҳурии Доминиканро дорад” нигоштааст ин нашрия. Дар Ӯзбекистон ҷияни Каримовро дар содир кардани ҷиноятҳои гуногун, аз ҷумла, "дуздӣ тавассути азхудсозӣ ё исрофкорӣ", "пинҳонсозии асъори хориҷӣ", "сохтакории ҳуҷҷат" ва "пулшӯӣ" айбдор мекунанд. Ҷияни хирааш ҳамин кас будааст-де!

Узви Ихвон-ал-СССР, Шамсиддин Салимов, соҳибкор аз бозори Панҷшери шаҳри Душанбе дар сӯҳбати телефонӣ бо СССР гуфт, ҷои худтаърифкунӣ нест, аммо воқеиятро мегӯям, ки ман газетаи СССРро бештар барои он мехонам, ки зиёд дар хусуси ҷанги гражданӣ менависад. Бисёр олиҷаноб ва бо такя ба факту шахсиятҳои таърихӣ менигорад. Дуруст, хизматҳои бобои Сангак, Файзалӣ Саид, Лангарӣ Лангариев, Ёқуб Салим, Ғаффор Седойро набояд мо-мардум фаромӯш кунем. Онҳо буданд, ки барои мо ҷангиданд, Ватанро тинҷ намуданд. Ҳоло аз СССР хоҳиш дорам, ки дар бораи юриш ё ҳуҷуми Сафаралӣ Кенҷаев нависад. Тавре ёд дорем, маҳз 25 сол пеш, дар моҳи октябри соли 1992 Кенҷаев аз Ғарби Душанбе ба пойтахт лашкар кашид ва хатои сахт низ кард. Дар натиҷа даҳҳо боевики Кенҷаев дар атрофи хонаи Радио, назди бозори Бараккат ва гузаргоҳи ЦУМ кушта шуд… Худо он рӯзҳои даҳшатнокро ҳаргиз ба сари миллати мо наорад. Дар ин хусус, бо шоҳидони онвақта агар сӯҳбат карда, хотираи онҳоро нашр кунед, кори хуб мешавад.