7.02.1952. Дар Маскав мурофиаи судии аъзои дастаи зиддишӯравии адаби-сиёсии мактабхонони масквагӣ доир гардид. Мурофиаи мазкур пуши дарҳои баста баргузор шуд. Дар рафти мурофиа мактабхоноро бо он муттаҳам карданд, ки варақаҳои зиддишӯравиро паҳн мекарданд ва системи интихоботии шӯравиро ғайридемократӣ хитоб мекарданд. Се нафар аз аъзои дастаро ба қатл, 10 нафарро ба 25 соли зиндон ва се нафари дигар 10 сол зиндон ҳукм гирифтанд.

7.02.1964. Рӯзномаи «Правда» аввалин бор дар СССР бо чопи як матлаб, тарроҳии марги Кировро, ки соли 1934 дар Ленинград ба шакли мармуз ба ҳалокат расид,  ба Сталин нисбат дод.

8.02.1924. Аввалин парвози тайёраи мусофирбари шӯравӣ АК- 1. Ин тайёра, ки бештари қисматҳояш аз чӯб сохта шуда буданд, соли 1923 аз санҷиш гузашт ва онро ба истеҳсолоти оммавӣ тавсияи доданд. Аммо мутаасифона ҳеҷ намунаи оммавиаш сохта нашуд ва онро аз истеҳсолот бардоштанд.

8.02.1925. Дар шаҳри Ленинград ҳафт масъули миёнпояи шӯравӣ, ба хотири фасод дар соҳаи истеҳсоли пӯст, ба қатл маҳкум шуданд.

8.02.1945. Ҳавонаварди шӯравӣ М.П. Девятаев, як таёраи олмониро ғанимат гирифт ва аз лагери ҷазодиҳии фашистӣ дар Олмон фирор кард.

8.02.1955. Дар СССР, раиси Шӯрои Вазирон маршал Николай Булганин таъин гардид. Булганин дар ин вазифа Георгий Маленковро иваз кард. Маленковро Хрушев ба вазифаи пасттар, Вазири нерӯгоҳҳо таъин намуд. Он шабу рӯз дар СССР дар саҳнаи сиёсӣ ҳарбиён баромаданд ва маршал Жуков ба ҷои Буганин Вазири мудофиаи СССР таъин гардид.

9.02.1923. Рӯзи таваллуди авиатсияи мусофирбари шӯравӣ. Дар ин рӯз Шӯрои Мудофиа ва Меҳнат (СТО) бо қарори худ Шӯрои авиатсияи мусофирбарро созмон дод.

9.02.1931. Овозхони рус Федор Шаляпин Иттиҳоди Шӯравиро барои ғайриқонунӣ нашр кардани сурудҳояш  ба суд дод ва Бюрои тиҷории СССР дар Порис муваззаф шуд ба Шаляпин10 000 франк пардохт намояд.

9.02.1984. Юрий Андропов, котиби генералии ҲК ИҶШС ба таври мармуз аз олам чашм пӯшид.

9.02.1998. Дар пойтапхти Гурҷистон (Тбилисӣ) ба ҷони перезиденти ин кишвар Эдуард Шеварднадзе сӯиқасд иттифоқ уфтод. Дар натиҷа 2 нафар аз муҳофизони президенти Гурҷистон ба ҳалокат расиданд ва хӯди ӯ чанд ҷароҳати сабук бардошт.

Муҳосира

 Дар шароити Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ муҳосира аксар омехта буд. Муҳосира мувофиқи вазифаҳо ва миқёси амалиёт стратегӣ ё тактикӣ мешавад. Муҳосира аз хушкиро қӯшунҳои хушкигард бо авиатсия ва қӯшунҳои зидди ҳуҷуми ҳавоӣ (ПВО) якҷоя ба ҷо меоварданд. Ба мисли муҳосираи қӯшунҳои Германияи фашистӣ аз тарафи қӯшунҳои советӣ дар назди Сталинград (солҳои 1942- 1943), дар Будапешт (соли 1944), дар Вена ва Бреслау (соли 1945).

Мисоли муҳосираи омехта (аз хушкӣ, ҳаво ва баҳр) аз тарафи қӯшунҳои фашистии немис муҳосира шудани Ленинград (солҳои 1941- 1943) буд, ки душман ба мақсад нарасид. Бо вуҷуди душвориҳои зиёд қӯшунҳои советӣ ба муҳосира тоб оварда, баъдтар онро рахна карда, ба душман зарбаи ҳалокатовар заданд.

Муҳосираи Ленинград

 Дар давраи Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941 – 1945 ленинградиҳо намунаи мардонагӣ ва қаҳрамонӣ нишон доданд. Фашистони истилогар ба даст даровардани Ленинградро яке аз вазифаҳои якуминдараҷаи худ қарор дода буданд. Онҳо шаҳрро ба ҳалқаи муҳосира гирифта, онро ба хок яксон карда, аҳолиашро саросар қир карданӣ буданд.

Дар давраи муҳосира фашистон ба шаҳр 250 ҳазор бомбаи оташзананда, фугасӣ, снарядҳои артиллерӣ партофтанд. Аз се як қисми биноҳои истиқоматӣ, 4000 корхонаи саноатӣ, 400 мактаб, 600 касалхона, муассисаҳои маданӣ - маърифатӣ ва ёдгориҳои меъморӣ нобуд карда шуданд. Дар натиҷаи муҳосираи Ленинград танҳо аз гуруснагӣ 641 803 нафар аҳолии шаҳр ҳалок шуд.

Корнамоии қаҳрамононаи Ленинград дар муҳосираи 900 - рӯзаи фашистӣ дар лавҳи хотири наслҳо абадӣ нақш бастааст. На бомбаборонкунии ваҳшиёна, на азияти гуруснагӣ ва на сармо ирода, эътиқод ва боварии ленинградиҳоро ба ғалаба шикаста натавонист.

Дар он рӯзҳои тоқатфарсо тамоми мамлакат ба аҳолии матиниродаи шаҳр ёрӣ мерасонд. КМ ВКП (б), Комитети давлатии мудофиа, Ҳукумати Советӣ ба шаҳри муҳосирашуда ҳарҷониба мадад мерасонданд.

 «Роҳи ҳаёт»

 22 ноябр ба воситаи кӯли Ладога ба Ленинград роҳ кушода шуд, ки он дар таърихи Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941- 1945 бо номи «Роҳи ҳаёт» машҳур аст».